درآمدي بر نظام جنسيت و نابرابري اجتماعي در ايران دوره ساساني

An Introduction to Gender Structure and Social Inequality in Sasanidempire, Iran.

باستان‌شناسي جنسيت شاخه‌اي از باستان‌شناسي اجتماعي است كه به تحليل و بررسي نظام جنسيت جوامع و هويت جنسيتي افراد و گروه‌هاي مختلف‌ مي‌پردازد. موضوع اين پژوهش، بررسي نابرابري اجتماعي ميان زنان و مردان در ايران دوره ساساني است. اعمال گونه‌اي تبعيض جنسيتي و برتري مردان كه بر ساختار اجتماعي و جنسيتي جامعه ساساني استوار است، در مواد فرهنگي و منابع مكتوب اين دوران نمود يافته است. هدف اين مقاله، بررسي شرايط عمومي زنان- در مقايسه با مردان- و تبيين نقش و جايگاه آن‌ها در اجتماع ساساني با توجه به تحليل نظام جنسيت در اين دوران است. براي اين منظور، از تحليل تطبيقي (مقايسه جايگاه زنان و مردان به‌عنوان دو گروه جنسيتي متفاوت) بهره گرفته‌ و در كنار شواهد باستان‌شناختي، از متون ديني و حقوقي ايران ساساني به‌عنوان شواهد مكمّل استفاده كرده‌ايم.

Gender archaeology is a branch of social archaeology, which was born in the 80s.Itfocouses on the investigation of gender identity and role as social issues in different societies. The Sasanian dynasty was one of the empires of ancient Iran, dating back to 224 - 651 A.D. (Frye 274: 2001). The research investigates the social inequality between men and women in Sasanidempire, Iran. The exertion of some kinds of gender discrimination and men superiority has appeared in archaeological records and Sasanid texts. The presentation of women in the archaeological evidence such as visual arts are rare,in comparison to men. The research follows a comparative method in data analyzing. Based on the above mentioned evidences, this research examines women’s social status and their role in Sasanid society in comparison to other gender groups such as men and children.