اثربخشي اميددرماني بر انگيزش پيشرفت دانش‌آموزان پسر پايه دوم كارودانش شهرستان بهارستان

Effectiveness of Hope therapy On Achievement Motivationin boys senior Of work and knowledge schools in baharestan county

هدف اين پژوهش بررسي اثربخشي اميددرماني بر انگيزش پيشرفت در دانش‌آموزان پسر پايه دوم مقطع كارودانش شهرستان بهارستان بود. پژوهش از نوع آزمايشي با طرح پيش‌آزمون ـ پس‌آزمون و جامعه آماري اين پژوهش همه دانش‌آموزان كارودانش شهرستان بهارستان بود. از ميان مدارس پسرانه پايه دوم رشتهكارودانش شهرستان بهارستان از طريق نمونه‌گيري خوشه‌اي تك‌مرحله‌اي يك مدرسه انتخاب و با اجراي پرسشنامه انگيزش پيشرفت (ACMT) (باهارگاو، 1994) 30 نفر كه نمره پاييني در اين آزمون گرفتند، به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه جايگزين شدند. اميددرماني به مدت 10 جلسه در مورد گروه آزمايش اجرا شد. گروه گواه هيچ مداخله‌اي دريافت نكرد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس تجزيه و تحليل گرديد. تحليل كوواريانس نشان داد كه بين گروههاي مورد مطالعه تفاوت معناداري وجود دارد (01/0 > P). يافته‌ها نشان داد كه اميددرماني ميزان انگيزش پيشرفت را افزايش داده است.

The aim of this study was conducted to investigate the effectiveness of hope Theory on achievement motivationin boys senior of work and knowledge schools in baharestan county. This study was a pre-posttest experimental design. BySingle-stage cluster sampling between work and knowledge schools in Baharestan County, one school was selected randomly. Conducting Achievement Motivation Questionnaire, 30 students were selected and assigned to two groups randomly. 10 sessions of hope therapy were implemented for one group the control group received no intervention. ANCOVA was applied to analyze data. ANCOVA showed significant difference in studied groups (P < 0.01). The results showed that hope therapy have increased the achievement motivation.