ارايه مدل علّي براي شادي براساس ابعاد هويت با واسطه جهت‌گيري هدف

Presentation of Causal Model for Happiness Based on Identity Aspects by Mediating Achievement Goal Orientations

هدف اين پژوهش بررسي رابطه بين مولفه هيجاني شادي (عواطف مثبت و منفي)، ابعاد هويت و جهت‌گيري هدف در قالب يك مدل علّي است. شركت‌كنندگان پژوهش 530 (353 دختر و 177 پسر) دانشجوي دانشگاه شيراز سال تحصيلي 88 ـ87 بودند. ابزار اندازه‌گيري شامل مقياس ابعاد هويت (AIQ-TV) چيك، اسميت و تروب (2002)، مقياس اهداف پيشرفت اليوت و مك‌گريگور (1999، 2001) و مقياس عاطفه مثبت و منفي (PANAS) واتسون، كلارك و تلگن (1985) بود. پايايي پرسشنامه‌ها به روش آلفاي كرونباخ و روايي آنها با استفاده از روش تحليل عاملي محاسبه شد. مدل فرضي با استفاده از رگرسيون چندگانه به شيوه همزمان و براساس روش مراحل بارون و كني (1986) تحليل گرديد. نتايج حاصل از تحليل مسير در خصوص نقش واسطه‌گري جهت‌گيري هدف بين ابعاد هويت و شادي نشان‌دهنده نقش واسطه‌اي هر چهار جهت‌گيري هدف بود و از بين مسيرها، مسير هويت شخصي به واسطه هدف تسلط ـ گرايشي (01/0P < ، 30/0 =B) بر عاطفه مثبت (01/0P < ، 32/0=B) قوي‌ترين مسير واسطه‌گري را نشان داد.

The goal of the present study, in the framework of a causal model, was to examine the relationship between identity aspects, goal orientations and affective components of happiness. Participants were 530 students (353 girls and 177 boys) selected from Shiraz Universityin academic year 2008-2009. The research instruments included Aspects of Identity Questionnaire (AIQ-TV) of Cheek, Smith & Tropp (2002), Achievement Goals Questionnaire of Elliot & McGregore (1991, 2001) and positive Affect and Negative Affect Scale (PANAS) of Watson, Clark & Tellegen (1985). To examine the reliability of measures Cronbach alpha coefficient, and to determine the validity, factor analysis method were applied. The hypothetical model tested by sequential simultaneous regression analyses, with the use of Baron and Kennyʹs (1986) steps. Results of the steps of path analysis showed that Goal orientations could be regarded as mediators between identity aspects and affective component of happiness and personal identity was most powerful mediator between mastery approach (B=0.30, P < 0.01) and positive affect (B=0.32, P < 0.01).