تاخير در درمان تومورهاي ارتوپدي

Treatment Delay in Orthopedic Tumors

مقدمه: چون تومورهاي ارتوپدي بيشـتر در افراد جوان رخ مي‌دهد، تاخير در درمان آنها صدمه چشمگيري بر جامعه وارد مي‌سازد. هدف: ارزيابي بيماران دچار تومورهاي خوش‌خيم و بدخيم ارتوپدي براي بررسي علل اصلي تاخير درمان آنها مواد و روش‌ها: در اين بررسي مقطعي ما آن دسته از تومورهاي ارتوپدي را ارزيابي كرديم كه از نظر باليني تاخير در درمان آنها باعث عوارض نامطلوبي مي‌شود. در اين بررسي از آذرماه 1387 تا خرداد 1389، براي ارزيابي تاخير بيمار بر اظهار خود بيمار تمركز شده ولي براي ارزيابي تاخير پزشك، سير زماني لازم براي انجام روش‌هاي تشخيصي تصويربرداري و تست‌هاي آزمايشگاهي و در مواردي مصاحبه با پزشك ارجاع‌كننده بيمار نيز ملاك قرار گرفته است. نتايج: اين بررسي بر 200 بيمار (108زن و 92 مرد) با متوسط سني4/27 سالگي (طيف 6 تا 62 ساله) انجام شد. نماي تاخير بيمار و پزشك به ترتيب 8 ماه (5/0 تا 120 ماه) و 4ماه (5/0 تا 84 ماه) بوده است. شايع‌ترين علت تاخير بيمار و پزشك به ترتيب اهميت ندادن به نشانه‌هاي اوليه تومور و استفاده‌نكردن بموقع از روش‌هاي تصويربرداري تكميلي بوده است. نتيجه‌گيري: آموزش عمومي مردم درباره نشانه هاي اوليه تومورهاي ارتوپدي و ارتقاي آموزش پزشكان جهت استفاده به موقع از روش‌هاي تصويربرداري تكميلي مي‌تواند در كاهش تاخير درمان اين تومورها نقش بسزايي داشته باشد.

Introduction: Orthopedic tumors are most commonly seen in the young adults. Treatment delay in these important entities could have significant adverse effects on human communities. Objective: Our goal in this review is the evaluation of patients with benign and malignant orthopedic tumors to identify the main causes of delay in the presentation and treatment of such tumors. Materials and Methods: In this cross sectional study, we evaluated cases with potentially important orthopaedic tumors from December 2008 to June 2010. Treatment delay was divided into two parts; (1) patient delay, and (2) physician delay. In identifying the patient delay, the respective declaration was noted but in exploring the main causes of physician delay, the time to get complementary imaging or laboratory exams and in some cases interview with the primary physician were taken into account. Results: We studied 200 cases (108 males and 92 females) with a mean age of 27.4 years, ranged 6 to 62 years. The median patient and physician delay was 8 months (ranged 0.5 to 120) and 4 months (ranged 0.5 to 84), respectively. Total median treatment delay was 12 months. The most common cause of patient and physician delay was assuming trivial the early symptoms of tumor and not timely complementary imaging, accordingly. Conclusion: Public education about early symptoms of orthopedic tumors and promotion of general practitioners’ knowledge to follow timely and proper use of complementary imaging seem to have significant effects on reducing the treatment delay in these tumors.