نقش دلبستگي اضطرابي و اجتنابي و اِسناد بر گذشت همسران: آزمودن يك مدل ميانجي

The Role of Anxiety and Avoidance Attachment and Attribution in Marital Forgiveness: Testing a Mediation Model

هدف پژوهش حاضر، بررسي يك مدل مفهومي در مورد نقش دلبستگي اضطرابي و اجتنابي و اِسنادهاي علّي و مسيوليت بر ميزان گذشت در روابط زنان و مردان متاهل مي‌باشد. 398 زن و مرد متاهل (198 مرد و 200 زن) از ميان كليه مردان و زنان متاهل شهر اهواز با روش نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي انتخاب شدند. در اين پژوهش براي اندازه گيري متغيرهاي مورد مطالعه از مقياس گذشت صفت (TFS)، مقياس اِسناد ارتباطي (RAM) و پرسشنامه تجديدنظر شده تجارب در روابط نزديك (ECR-R) استفاده شد. ارزيابي مدل پيشنهادي با استفاده از تحليل مسير و بر اساس نرم‌افزار 16/AMOS انجام گرفت. مدل ارزيابي شده از شاخص هاي برازندگي خوبي برخوردار بود. بر اساس نتايج مدل تحليل مسير در كل نمونه، دلبستگي اجتنابي پايين هم به صورت مستقيم و هم غيرمستقيم از طريق اِسنادهاي علّي و مسيوليت باعث افزايش گذشت و دلبستگي اضطرابي پايين نيز به صورت غيرمستقيم و از طريق اِسنادهاي علّي و مسيوليت موجب ارتقاي گذشت مي شود.

The purpose of this study was to test the conceptual model for studying the role of avoidance and anxiety attachment and casual and responsibility attributions on forgiveness in married men and women. The subjects of the study were 398 married men and women (husbands= 198, wives= 200) in Ahvaz were selected randomly, using the multi-stage sampling method. The participants completed Trait Forgivingness Scale (TFS), Relationship Attribution Measurement (RAM) and Experience in Close Relationships Revised Questionnaire (ECR-R). AMOS-16 software was used for analyzing the data. The tested model had a good fit. Based on the tested path analysis modeling, low avoidance attachment was predictive of forgiveness both directly and indirectly through causal and responsibility attributions. Also, low anxiety attachment predicted forgiveness indirectly through causal and responsibility attributions.