كارآيي چند علف‌كش انتخابي در زراعت كلزا (Brassica napus L.) و برهم كنش آنها با كود بيولوژيكي بيوفارم

Efficiency of Some Selective Herbicides in Canola (Brassica napus L.) Cultivation and Their Interaction with Biofarm Biological Fertilizer

به منظور بررسي تاثير علف‌كش‌ها و كود بيولوژيكي بيوفارم (Pseudomonas spp.) بر روي علف‌هاي هرز و اجزاي عملكرد كلزا، آزمايشي در مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي استان آذربايجان شرقي در سال 1388 اجرا شد. اين آزمايش به صورت فاكتوريل با طرح پايه‌ي بلوك‌هاي كامل تصادفي در 3 تكرار انجام شد. عوامل آزمايش شـامل نوع علف‌كش (عامل اول) در چهـار سطح (علف كش‌هاي تري‌فلــورالين (ترفلان) به ميزان 2 ليتر در هكتار به-صورت قبل از كاشت، كلوپيراليد (لونترل) به ميزان 8/0 ليتر در هكتار در مرحله 4-2 برگي كلزا، متازاكلر+ كويين‌مراك (بوتيزان استار) به ميزان 5/2 ليتر در هكتار در مرحله كوتيلدوني كلزا و تيمار شاهد (بدون كنترل علف‌هاي هرز) و كود بيولوژيك (عامل دوم) در دو سطح (كاربرد و عدم كاربرد) بودند. خردل وحشي (Sinapis arvensis) و خاكشير شيرين (Descurainia sophia) كه هم خانواده كلزا هستند، علف‌هاي‌هرز غالب مزرعه بودند. ارزيابي تعداد، نوع و توده زيستي علف‌هاي هرز و همچنين توده زيستي و عملكرد كلزا، معيارهاي تاثير تيمارها بودند. تجزيه آماري داده‌ها نشان داد كه علف كش‌هاي بوتيزان استار و تري‌فلورالين، در مقايسه با شاهد، موجب كاهش معني‌دار تعداد و بيوماس بوته‌هاي خردل وحشي شدند. اگرچه علف كش‌هاي مورد آزمايش، نسبت به شاهد، تاثير معني‌داري در كاهش تعداد بوته‌هاي خاكشير و كل علف‌هاي‌هرز نداشتند، ولي بوتيزان استار و تري‌فلورالين باعث كاهش معني‌دار توده زيستي آنها شدند. كاربرد و عدم كاربرد كود بيولوژيكي بيوفارم و واكنش متقابل آن با علفكش‌ها، از نظر تاثير روي معيارهاي مورد ارزيابي علف‌هاي‌هرز و كلزا معني‌دار نشد. هيچ يك از تيمارهاي علف كشي تاثير معني‌داري روي توده زيستي و عملكرد كلزا نشان ندادند.

To evaluate the effect of herbicides and biofarm (Pseudomonas spp.) as biological fertilizer on weeds and yield components of canola, a factorial experiment based on randomized complete block design with three replications was conducted at Agricultural Research Center of East Azarbaijan in 2009. The treatment factors consisted of herbicide (factor A) at 4 levels (application of trifloralin, Treflan, at 2.5 l/ha as pre-planting, chlopyralid, Lontrel, at 0.8 l/ha when canola plants were at 2-4 leaf stage, metazachlor+quinmerac, Butizan star, at 2.5 l/ha at cotyledonous stage of canola, and not controlling the weeds as check. Biological fertilizer (factor B) at 2 levels, using or not using the biofarm. Wild mustard (Sinapis arvvensis) and tansy mustard (Descurainia sophia), being in same family with canola, were the dominant weeds in the field. Traits like number of species and biomass of weeds, biomass and yield of the crop were recorded to evaluate the effects of the treatments. The statistical analysis indicated that Botizan star and Treflan, compared with control, significantly reduced the number and biomass of wild mustard. In spite of non significant effect of the herbicide on number of tansy mustard and total weed, Botizan star and Treflan significantly reduced their biomasses. Application of biofarm and its interaction with herbicides did not influence the evaluated traits significantly. The herbicides, also, did not have significant effect on biomass and yield of the crop.