تربيت محبت‌محور

Love-Oriented Education

«تربيت» از ريشه «ربو» به معناي تربيت و رشد جسماني است. اين واژه از ريشه «ربب»، به معناي تدبير كردن و به كمال رساندن متربي است. آنچه در اين نوشتار مد نظر است، معناي دوم است. «محبت» يعني دوستي و دوست ‌داشتن، محبت در اين مقال محبت حق‌تعالي و اولياي الاهي است كه مربي مي‌تواند با فراهم كردن زمينه اين نوع محبت در متربي، او را در مسير كمال قرارداده، موجبات رستگاري وي را فراهم آورد. كسي كه محبت الاهي و اولياي او را در دل دارد، هميشه خود را در محضر دوست مي‌بيند و از گناه و معصيت اجتناب كرده و از هرگونه ناهنجاري خود را به دور مي‌دارد. روايات ايمه معصومين و حالات و رفتار اولياي الاهي و پويندگان راه محبت، شاهد بر اين مدعاست.

"Tarbiat”, i.e. “education" is derived from the etymon "rabawa" meaning physical education and physical growth. This word is derived from the etymon "rababa" meaning to manage, and to take the trainee to perfection. The emphasis in this article is on the second meaning. "Love" means friendship and affection. Here it is meant the love of God, the Truth, and the love of Godʹs friends. The trainer can put the trainee in the way of perfection by preparing the grounds to establish this kind of love in the trainee which can lead to salvation. When the trainee has the love of God and His friends in his heart, he always sees himself being observed by the Friend and refrains from committing any sin, disobedience, abnormality. This view is confirmed by the traditions of the fourteen Infallibles, manners and deeds of Godʹs friends and followers the path of love