استانداردسازي پرسشنامه آموزش ترغيبي و بررسي رابطه آن با باورهاي هوشي و عملكرد تحصيلي دانش‏آموزان دوره متوسطه شهر كاشمر

Standardization of invitational teaching survey and an investigation of its relationship with intelligence beliefs and academic performance of high school students in Kashmar town

پژوهش حاضر با هدف استانداردسازي پرسشنامه آموزش ترغيبي و بررسي رابطه آن با باورهاي هوشي و عملكرد تحصيلي دانش‏آموزان دوره متوسطه شهر كاشمر انجام شد. جامعه پژوهش عبارت بود از كليه دانش‏آموزان دختر و پسر دوره متوسطه شهر كاشمر كه در سال تحصيلي 89- 1388 مشغول به تحصيل بوده‏اند. نمونه‌ي آماري نيز شامل 540 نفر از دانش‏آموزان (270 دختر و 270 پسر) بود كه با روش نمونه‌گيري چندمرحله‌اي انتخاب شدند. بدين ترتيب كه ابتدا شهر كاشمر به سه حوزه جغرافيايي (شمال، جنوب و مركز) تقسيم شد. سپس، از هر حوزه چهار مدرسه و از هر مدرسه سه كلاس و سرانجام از هر كلاس 15 نفر به صورت تصادفي انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارت بودند از (الف) پرسشنامه آموزش ترغيبي(آموس، پوركي و توبياس1984؛ تجديد نظر شده 1990 ؛ شو، 2003) و (ب) پرسشنامه باورهاي هوشي (ذبيحي حصاري، 1384). از معدل نمرات دانش‏آموزان در دروس مختلف نيز به‏عنوان شاخص عملكرد تحصيلي آنان استفاده شد. داده‏ها با استفاده از آزمون تحليل رگرسيون گام به‏گام، همبستگي پيرسون، تحليل واريانس يك‏طرفه وآزمون tموردتجزيه‏وتحليل قرارگرفت.نتايج نشان‏دادكه(الف) پرسشنامه‏آموزش ترغيبي ازروايي و پايايي بالايي برخوردار است؛(ب)مولفه‏هاي افزايشي و ذاتي از باورهاي هوشي و مولفه‏هاي ملاحظه، حوصله، مهارت و تعهد از آموزش ترغيبي بهترين پيش‏بيني‏ كننده‏هاي عملكرد تحصيلي بودند؛ (ج) بين مولفه‏هاي آموزش ترغيبي و باورهاي هوشي رابطه معناداري وجود دارد؛ و (د) بين باورهاي هوشي و عملكرد تحصيلي رابطه معناداري وجود دارد. اين نتايج مي‏تواند كاربردهايي براي آموزش و يادگيري اثربخش داشته باشد كه در مقاله حاضر به آن پرداخته خواهد شد.

The present study has been carried out with the aim of standardizing invitational teaching survey (ITS) and investigating its relationship with intelligence beliefs and performance of high school students in Kashmar city (Iran). The research population comprised all male and female students studying at high schools in the academic year of 2009-2010 in Kashmar town. The research sample included 540 students (270 females, 270 males), selected through multi-stage random sampling: the city was divided into three regions (north, center, south), then four schools in each region and three classes in each school were randomly selected. Research instruments consisted of (a) Invitational Teaching Survey (Amos, Purkey, Tobias, 1980; Revised 1990; shaw 2003); (b) Intelligence Beliefs Questionnaire (Zabihi, 2005). Grade point average was used as an indicator of studentsʹ academic performance. Data were analyzed using step by step regression analysis, Pearson correlation, one-sided ANOVA, and t-test. The results showed that (a) the invitational teaching survey has high reliability and validity; (b) incremental and inherent components of intelligence beliefs and consideration, patience, skill, and commitment components of invitational education are the best predictors of students academic performance; (c) there is a significant relationship between invitational education components and those of intelligence beliefs; (d) there is significant relationship between intelligence beliefs and academic performance. These findings have some implications for effective teaching and learning, which are discussed in this article.