بررسي اثر بخشي دو روش آموزشي شناختي- رفتاري و مهارت‏هاي تنظيم هيجان بر خودكارآمدي و سازگاري تحصيلي دانش آموزان داراي اضطراب امتحان

Comparison the efficacy of trainings of cognitive-behavior and emotion regulation skills on self-efficacy and academic adjustment of students with test anxiety

اضطراب امتحان شامل تجربه ناخوشايند نگراني و هيجان پذيري در موقعيت‏هاي‏ي است كه فرد امتحان و يا ارزيابي را احساس مي‏كند. هدف پژوهش حاضر تعيين اثر بخشي دو روش آموزشي شناختي– رفتاري و مهارت‏هاي تنظيم هيجان بر خودكارآمدي و سازگاري تحصيلي دانش آموزان مبتلا به اضطراب امتحان بود. اين مطالعه از نوع آزمايش ميداني با پيش آزمون-پس‏آزمون و گروه گواه است. نمونه اين پژوهش 60 دانش‏آموز داراي اضطراب امتحان بود كه به طور تصادفي از ميان دانش‏آموزاني كه به عنوان مبتلا به اضطراب امتحان تشخيص داده شده بودند، انتخاب گرديدند. آزمودني‏ها به طور تصادفي به دو گروه آزمايش و يك گروه گواه گمارده شدند. دو تكنيك براي آموزش دانش‏آموزان بكار برده شد: آموزش شناختي- رفتاري و آموزش مهارت‏هاي تنظيم هيجان. براي جمع آوري داده‏ها از مصاحبه باليني، پرسشنامه اضطراب امتحان، مقياس خودكارآمدي و آزمون شخصيتي كاليفرنيا استفاده شد. نتايج تحليل واريانس چند متغيري نشان داد كه هر دو روش شناختي- رفتاري و مهارت‏هاي تنظيم هيجان، در كاهش اضطراب امتحان و افزايش خودكارآمدي و سازگاري تحصيلي دانش‏آموزان به طور معني‏داري موثر بوده‏اند. اين نتايج تلويحات مهمي در زمينه آموزش راهبردهاي شناختي- رفتاري و مهارت‏هاي مقابله با هيجان‏ها در پيشگيري از اضطراب امتحان و ارتقا سلامت روان دانش‏آموزان دارد.

ackground: Test anxiety involves the unpleasant experience of worry and emotionality in situations where the person feels he or she is being evaluated. Objective: The aim of the present research was to compare the efficacy of trainings of cognitive-behavior and emotion regulation skills on self-efficacy and academic adjustment of students with test anxiety. Method: This study was an experimental research with pre-test and post-test and control group. The sample of consisted of 60 girls with test anxiety randomly selected from the subjects who were diagnosed as with test anxiety. Subjects were assigned randomly to two experimental groups and one control group. Two techniques were used for training: cognitive-behavior training and emotion regulation skills training. The instruments employed in this research were Clinical interview, Test Anxiety Inventory, Self-efficacy Scale and California test personality. Results: The results showed that two methods training cognitive-behavior and emotion regulation training were significantly effective in reducing test anxiety and increasing self-efficacy and academic adjustment. Conclusion: The important implication is about training of cognitive-behavior strategies and skills coping with emotions in prevention of test anxiety and improvement psychology health of student.