تاثير آموزش جرات ورزي بر سلامت عمومي دانشجويان سال اول دانشگاه تبريز

Effect of Assertiveness Training on General Health in First year Students of Tabriz University

سلامت رواني همواره از موضوعات مهم روانشناسي بوده است. پژوهش با هدف بررسي تاثير برنامه آموزش جرات ورزي بر سلامت عمومي دانشجويان سال اول دانشگاه تبريز انجام شد. طرح پژوهش از نوع آزمايشي با پيش آزمون و پس‌آزمون بود. به اين منظور، چهار دانشكده به طور تصادفي از بين دانشكده هاي مختلف دانشگاه تبريز انتخاب شدند و دانشجويان سال اول آنها به پرسشنامه جرات‌‌ورزي يولي (1985) پاسخ گفتند. با اين روش نمونه‌گيري، 40 دانشجو با كمترين نمره جرات‌ورزي انتخاب و از طريق جايگزيني تصادفي به گروه آزمايش و گواه تقسيم شدند. آنان فرم رضايت آگاهانه را امضاي كردند و به مقياس جرات‌ورزي راتوس و پرسشنامه سلامت عمومي پاسخ دادند (پيش‌آزمون). نتايج آزمون t مستقل تفاوت معناداري را در ميزان جرات‌ورزي دو گروه نشان نداد. سپس، گروه آزمايش به مدت هشت هفته متوالي تحت برنامه آموزش جرات ورزي در 8 جلسه 90 دقيقه‌اي قرار گرفت. اعضاي هر دو گروه بعد از اتمام برنامه آموزشي (پس‌آزمون) و دو ماه بعد از آن (پيگيري) بار ديگر پرسشنامه سلامت عمومي را تكميل كردند. داده‌ها با استفاده از روش تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر با نرم‌افزار آماري SPSS تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها نشان داد كه برنامه آموزش جرات ورزي بر سلامت عمومي، سلامت جسمي، اضطراب، كاركرد اجتماعي، و افسردگي دانشجويان تاثير مثبت داشت (01/0P < ). بر اساس نتايج آزمون تعقيبي LSD، اثر عمل آزمايشي پايدار بود (01/0P < ). در نهايت، پيشنهاد مي‌شود در جهت ارتقاي سلامت عمومي دانشجويان، آموزش جرات ورزي در دانشگاه ها از جمله براي دانشجويان سال اول دانشگاه تبريز، به صورت يك برنامه عمومي به اجرا درآيد.

Mental health is one of the most important issues in psychology which is influenced by many factors and affects one’s performance. The present research was carried out to study effectiveness of the assertiveness training program on general health in the first year students of Tabriz University. It had a pretest-posttest experimental design with a control group and repeated measures. Four faculties were selected through cluster random sampling, and freshmen from each faculty completed the Yulee Assertiveness Question-naire (1985). According to the purposeful sampling method, 40 students who obtained the least scores for assertiveness, were chosen and divided into experimental and control groups through random assignment. They signed informed consent forms and completed the Rathus Assertiveness scale and General Health Questionnaire (pretest). Results of independent t-tests showed no significant difference between assertiveness of the groups. Then, the experimental group received assertiveness training program which was a 90- minute session per week for 8 successive weeks. Again, at the end of the training program (post test), and also at the two month follow up, members of the two groups completed the GHQ. Data were analyzed by the SPSS statistical software and using Repeated Measure of Variance. Findings showed: Assertiveness training program had positive effects on general health, physical health, anxiety, social performance, and depression (P < 0.01). On the basis of the results of the LSD Test, effect of the experimental treatment was stable (P < 0.01). Finally, Assertiveness training is suggested as a common program to improve freshmen’s general health in all universities including first year students of Tabriz University.