تبيين نگرش دانشجويان دختر نسبت به خشونت عليه زنان: آزمون تجربي ديدگاه يادگيري اجتماعي

Exploring University Female Students’ Attitudes towards Violence against Women: An Empirical Test of Social Learning Theory

هدف اصلي تحقيق حاضر تبيين نگرش دانشجويان دختر نسبت به خشونت بر ضدّ زنان است. روش تحقيق، پيمايشي و ابزار جمع‌آوري اطلاعات نيز پرسش‌نامه بوده است كه پايايي (78/0) و اعتبار آن از طريق اعتبار سازه تاييد شده است. جامعه آماري تحقيق، متشكل از دانشجويان دختر دانشگاه مازندران بوده است. در مجموع 450 نفر از دانشجويان به روش نمونه‌گيري طبقه‌اي تصادفي متناسب انتخاب شدند. چهارچوب نظري تحقيق، ديدگاه يادگيري اجتماعي بوده است. متغيرهاي مستقل مدل تحليلي كه در پي تبيين متغير وابسته (نگرش نسبت به خشونت بر ضدّ زنان) بوده‌اند، شامل جامعه‌پذيرشدن با نقش‌هاي جنسيتي، تشويق و تنبيه متفاوت، مشاهده روابط خشونت‌آميز، تجربه خشونت و تقليد از والد هم‌جنس بوده است. بر اساس تحليل داده‌هاي تحقيق، تمامي فرضيه‌هاي نه‌گانه تحقيق تاييد شدند. از ميان پنج متغير مستقل، متغير تجربه خشونت (47/0) قوي‌ترين و مهم‌ترين پيش‌بيني‌كننده (مستقيم) نگرش نسبت به خشونت عليه زنان است. بعد از آن به ترتيب متغير‌هاي جامعه‌پذيري (23/0)، مشاهده خشونت (22/0)، الگوي پاداش و تنبيه (14/0) و تقليد (11/0) بيشترين تاثير را بر نگرش نسبت به خشونت بر ضدّ زنان داشته‌اند.

The main objective of the study is to identify and to explain university female students’ attitudes towards violence against women. A survey method was adopted and data were collected through self-administered questionnaire with a reliability index of 0.78. The validity of the questionnaire was confirmed by construct validation procedures. The sample was taken from all female students of Mazandaran University. Totally, 450 female students were selected on the basis of stratified sampling. Theoretical Framework was Social Learning Theory. Some Independent variables such as model of different reinforcement and punishment, violence experiment, violence observation, gender role socialization and observation learning were used to explain the variations of dependent variable (i.e. attitudes towards violence against women). The results of regression analysis showed that all of nine hypotheses were confirmed. Among five independent variables, violence experience (0.78) was the most important variable for predicating attitudes towards violence against women followed by socialization (0.23), violence observation (0.22), model of reinforcement and punishment (0.14), and observation learning (0.11).