بررسي اثر آبياري باراني (كلاسيك ثابت با آبپاش متحرك) بر نيمرخ دمايي خاك مطالعه موردي: پارك گياه‌شناسي دانشگاه تهران

The Effect of Sprinkler Irrigation (Solid-set Irrigation with Portable Riser) on Soil Thermal Profile

يكي از فاكتورهاي مطرح در مطالعات ميكروكليمايي، بررسي اثر آبياري باراني بر نيمرخ دمايي خاك است كه محور اين پژوهش مي‌باشد. مطالعه اخير در پارك گياه‌شناسي دانشگاه تهران انجام گرفته است. براي نيل به اهداف، با تاسيس يك ايستگاه تحقيقاتي هواشناسي در پارك مذكور، اقدام به ديده‌باني دماي خاك در اعماق 5، 10 و 20 سانتي متري در ساعات 06:30، 12:30 و 18:30 به وقت محلي گرديد. نتايج پژوهش حاضر نشان مي‌دهد كه آبياري باراني، تاثيري بر نيمرخ دمايي ندارد اما مي‌تواند دامنه‌ي تغييرات دمايي خاك را در اعماق سطحي (5، 10 و 20 سانتي متري) كاهش دهد. بيشترين اثر آبياري باراني، بر دامنه‌ي تغييرات دمايي در عمق 10 سانتي متري خاك و به ميزان 6/1 درجه سانتي‌گراد بوده است. از طرفي ديگر، آبياري باراني باعث كاهش متوسط دماي خاك در اعماق 5 و 10 سانتي متري مي‌گردد. بيشترين ميزان اين تاثير در عمق 10 سانتي متري و به ميزان 2/0 درجه سانتي‌گراد بوده است. در ارتباط با ماهيت اين تاثير در عمق 20 سانتي متري خاك نتيجه مشخصي به دست نيامد.