بررسي سياست پذيرش دانشجويان بومي از چشم‌انداز همبستگي ملي

Admission Policies of Indigenous Students and its Relationship with the National Solidarity

گسترش آموزش عالي يكي از مهم‌ترين شاخص‌هاي عصر كنوني مي‌باشد كه مورد بحث بسياري از دانشمندان قرار گرفته است. انگيزه اصلي تقويت نظام‌هاي آموزش عالي در فراهم آوردن كادر آموزش ديده نهفته است. اما از طرف ديگر گسترش آموزش عالي مي‌تواند كاركردهاي متنوعي داشته و به همبستگي ملي نيز كمك نمايد. در اين راستا انتظار مي‌رود كه آموزش عالي وسيله براي توسعه و آموزش مهارت‌ها و نگرش‌هايي باشد كه نسل آتي در اجتماع به‌طور مناسبي براي شكل‌گيري ملت و دولت بدان نيازمند است. در اين مقاله نقش عناصر مختلف آموزش عالي از جمله شيوه پذيرش و گزينش دانشجو بر همبستگي ملي مورد توجه قرار گرفته است. لذا در اين مقاله به بررسي رابطه اين نوع شيوه پذيرش دانشجو و تاثير آن در همبستگي ملي پرداخته شده است. در پژوهش حاضر دو گروه از مديران آموزش عالي در وزارت علوم و دانشجويان چهار دانشگاه الزهرا، شيراز، هرمزگان و مازندران مورد نظرخواهي قرار گرفتند. براساس يافته‌هاي پژوهش، در سال 1388، تعداد پذيرفته شدگان بومي 9/73% بوده كه 91/55% آن در دوره روزانه، 74/78% در دوره شبانه، 41/90% در دانشگاه پيام نور و 68/52% از دانشجويان در دوره غيرانتفاعي پذيرفته شدند. به هر جهت از منظر متقاضيان آموزش (دانشجويان) و عرضه‌كنندگان (مديران آموزش عالي)، پذيرش دانشجويان بومي، مانعي براي تبادل فرهنگ‌ها و خرده‌فرهنگ‌ها محسوب مي‌شود؛ و منجر به شناخت كمتر اقوام از يكديگر شده كه اين امر به انسجام و همبستگي ملي خدشه وارد خواهد ساخت.

Expanding of higher education is an important indicator which has been discussed by many scientists. The main motivation for strength of higher education systems is in providing skilled people. In the other hand, expansion of higher education can have a variety of functions and can also contribute to national cohesion. In this regard, is expected that higher education to be a factor to developing and training skills, that the next generation needs to it for the formation of nation and state. But, what has been considered in this article is the role of the various elements of higher education, including admission procedures and selection of students based on the national solidarity. Usually universities and higher education institutions have different ways for adopting the students. In Iran usually, universities accept students based on their region. Therefore, this paper studied the relationship of this type of student admission and its impact on national unity. Therefore, in this study, two groups of university administrators in the Ministry of Science, Shiraz, Hormozgan and Mazandaran has been surveyed. In addition, documents, records and statistics in the National Education Assessment were used for further analysis. Based on the research findings, in student and manager views, admission of local students, is a barrier for the exchange of cultures and subcultures, and lead to less understanding of other people that it would harm the national unity and cohesion