نظريه تعليم اخلاقي مجازات

The Moral Education Theory of Punishment

كوشش نظريه تعليم اخلاقي، ارايه تبييني از مجازات بر اساس موضعي متفاوت با ساير نظريه‌هاي مربوط به مجازات است. بر اساس اين نظريه، مجازات به جز بازداشتن مجرمان از ارتكاب جرم و آسيب رساندن به ديگران، هدف والايي دارد كه بنياد اين نظريه را در توجيه مجازات فراهم مي‌آورد. جامعه با مجازات بزهكاران مي‌خواهد به آنها و ديگران بفهماند كه: اولاً عمل انجام شده به ‌وسيله مجرم، بر خلاف قانون و لذا مستوجب مجازات است، و ثانياً نادرستي اخلاقي اين عمل، دليل خلاف بودن آن است. بر اين اساس، هدف مجازات نه قصاص فرد مجرم، و نه معالجه اوست، بلكه هدف نهايي، بهبود بخشيدن اخلاقي مجرم و كل افراد جامعه است. از اين‌رو، مجازات عملي است براي مجرم و به نفع او، و نه در برابر و عليه او. البته‌ از آنجا كه مقتضاي اين نظريه، پذيرفتن واقعيت اختيار‌ انسانها و احترام نهادن به آن است، فرد مجرم مي‌تواند از قبول اين درس اخلاقي سر باز زند. در هر حال، جامعه حق ندارد فرد مجرم را مجبور به پذيرفتن اين درس اخلاقي كند.

The Moral Education Theory of Punishment tries to explain punishment on the basis of a position different from other theories on punishment. According to this theory, besides preventing criminals from committing further crimes and doing harm to others, punishment has an ulterior goal which provides the basis of this theory on justification of punishment. Through punishing criminals, society seeks to make criminals and others understand, firstly, that the action they committed is illegal and thus deserves punishment, and secondly that the illegality of the action lies in its moral wrongness. Therefore, the ultimate goal of punishment is the moral improvement of the criminal and all the individuals of society, not a retaliation against the criminal or his treatment. Accordingly, punishment is in the interest of the criminal and for him, not to his disadvantage and against him. Of course, since the theory requires the approval of the fact of human free will and having respect it, the criminal need not accept such a moral lesson, and society is not entitled to oblige him to do so.