مشاركت ايران و مالزي در توليد علم: بررسي الگوي هم‌تاليفي در وبگاه علوم

Iran and Malaysia scientific collaboration: a review of co-authorship patterns as reflected in Web of Science

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي ميزان مشاركت و همكاري علمي دو كشور ايران و مالزي در توليد علم جهاني طي سال‌هاي 1975 تا 2008 انجام گرفته است. روش: پژوهش حاضر به روش علم سنجي انجام گرفت و در آن به روند همكاري دو كشور در بازه زماني مورد نظر، مليت نويسندگان اول در توليدات علمي مشترك دو كشور، ساير كشورهاي مشاركت‏كننده در توليد علم مشترك ايران و مالزي، حيطه موضوعي اصلي كه دو كشور در آن همكاري داشته‌اند، و پرتوليدترين نويسندگان و موسسه‌هاي علمي-پژوهشي ايراني در همكاري با موسسه‌هاي مالزيايي مورد بررسي و تحليل قرار گرفت يافته: نتايج پژوهش نشان داد كه نخستين همكاري علمي دو كشور در سال 1975 انجام گرفته و روند اين همكاري طي 34 سال مورد بررسي، سيري صعودي را پيموده است. بيش‏ترين تعداد مشاركت علمي مربوط به سال 2008 بوده است كه دو كشور، 87 توليد علم مشترك انجام داده‏اند. شيمي پرتوليدترين حيطه موضوعي در مشاركت علمي دو كشور بوده‏ است. ضمن اين‏كه دو دانشگاه مالايا و ساينس مالزي بيش‌ترين سهم را در توليدات علمي مشترك دو كشور دارا بوده‏اند.

Objective: To determine the scope and extent of scientific cooperation between Iran and Malaysia for the 1975-2008 periods. Methodology: A scientometric method was employed covering the collaboration trend with respect to first authors, other participating nations and primary subject area. The most prolific Iranian research institutes cooperating with their Malaysian counterparts were examined and analysis. Findings: With the first instance dating 1975, the trend for collaboration had been upward in the past 34 years. The highest rate of scientific collaboration was for 2008 when there were 87 papers published; Chemistry comprised the most prolific subject area. University of Malaya and Science Malaysia had contributed most in joint scientific output.