پيوند محيط‌ خلاق با شهر/ راهي به سوي افزايش ميزان خلاقيت عمومي

Linking innovative environment with the city/ A Way to increase general innovation

شهروند منبع حياتي هر شهر به شمار مي‌آيد. در عصر ما استعدادها، خواست‌ها، انگيزه‌ها، روياها و خلاقيت شهروندان به تدريج جاي مزيت‌هاي سنتي شهرها مانند موقعيت مكاني، منابع طبيعي و نزديكي به بازارها را مي‌گيرد. خلاقيت كساني كه در يك شهر زندگي مي‌كنند يا امور آن را در دست دارند، متضمن موفقيت آن شهر در دنياي آينده است. با بزرگ و پيچيده‌تر شدن شهرها و پديدار شدن چالش‌هاي مديريت شهري، شهرها به تدريج به آزمايشگاه‌هاي توليد انواع راه حل فناورانه، مفهومي و اجتماعي براي مسايل ناشي از رشد تبديل مي‌شوند. دانشگاه به عنوان مكاني براي ظهور و بروز ايده‌هاي نوين و گشايش دريچه‌هاي علم و هنر، پرورش‌دهنده طبقه خلاق جامعه محسوب مي‌شود و از اين رو مي‌تواند در روند ارتقاي خلاقيت جامعه تاثيرات عميقي داشته باشد. در بسياري از كشورهاي توسعه‌يافته به دليل نفوذپذيري نسبتاً مناسب لبه‌هاي دانشگاه، رابطه موثري ميان دانشگاه و مردم شهر برقرار است و عرصه دانشگاه به عنوان فضاي شهري توانسته محل رويارويي دانشجويان علوم مختلف و مردم شهر باشد، تاثير ضمني اما عميقي بر غني‌سازي زمان گذران اوقات روزمره مردم بگذارد و نقش پرورش‌دهنده روح خلاقيت را در مردم ايفا كند. اين مقاله به دنبال آن است ضمن بررسي مفاهيم مرتبط با رويكرد شهر خلاق، با بررسي چند تجربه موفق جهاني در زمينه استفاده از فضاهاي باز و عرصه‌ محيط‌هاي دانشگاهي در پرورش خلاقيت، لزوم توجه جدي به اين موضوع را در راستاي افزايش بهره‌گيري از فضاهاي داراي پتانسيل ارتقاي خلاقيت و توسعه شهرهاي كشور مورد تاكيد و بررسي قرار دهد.