بررسي تاثير سرمايه اجتماعي در توسعه مديريت دانش (مطالعه موردي: سازمان امور مالياتي كشور)

A Case Study on the Effect of Social Capital in Developing Knowledge Management of the Iranian National Tax Administration

دانش تنها دارايي شناخته شده اي است كه وقتي ديگران در آن سهيم مي شوند، افزايش مي يابد. مفهوم سرمايه اجتماعي بر تعامل و ارتباطات افراد در درون سازمان تاكيد دارد، تا آنجا كه سرمايه اجتماعي از دارايي هاي مهم هر سازماني است كه مي تواند در مديريت دانش كمك كند و براي سازمان ها مزيت رقابتي پايدار ايجاد نمايد. هدف اصلي پژوهش حاضر، بررسي رابطه سرمايه اجتماعي و مديريت دانش در سازمان امور مالياتي كشور است. اين تحقيق، توصيفي - پيمايشي و از نوع همبستگي است و در آن از روش مدل معادلات ساختاري براي تحليل استفاده شده است. بدين منظور براي جمع آوري داده ها، از پرسشنامه هاي استاندارد براي مديريت دانش و سرمايه اجتماعي استفاده شده است. جامعه آماري اين تحقيق، مديران و كارشناسان سازمان امور مالياتي كشور مي باشد. يافته ها، نشان از معنادار بودن تاثير سرمايه اجتماعي بر مديريت دانش دارد و نمودار در حالت استاندارد نيز نشان مي دهد كه سرمايه اجتماعي 86 درصد تغييرات در مديريت دانش را تبيين مي نمايد. همچنين سرمايه اجتماعي 47 درصد تغييرات در خلق دانش و 43 درصد تغييرات در تسهيم دانش در سازمانِ مورد مطالعه را تبيين كرده است. مديران مي توانند با طراحي شرايط مناسب و بهبود شاخص هاي سرمايه اجتماعي شاهد توسعه مديريت دانش و ابعاد آن در سازمان امور مالياتي كشور باشند.

Knowledge is the only known asset which increases by the dissemination. The concept of social capital focuses on the interaction of people in the organization. Social capital is an important asset in any organization which can help to knowledge management, as well as sustainable competitive advantage for organizations. The main objective of the study is to investigate the correlation of social capital with knowledge management in the Iranian National Tax Administration (INTA). The study is a descriptive survey of correlation type. The structural equation modeling method was used for analysis. In order to collect data, the standard questionnaire for knowledge management and social capital has been used. The statistical population of the study is INTA’s managers and experts. The results are indicative of a significant correlation of social capital with knowledge management. Chart in standard mode is indicative of 86 percent of changes in knowledge management will explain with social capital. Also, 47 percent of changes in knowledge creation and 43 percent of changes in knowledge sharing in the organization studied has explanation by social capital. The paper finally concludes that administrators can control the development of knowledge management and its dimensions in the INTA by creating suitable conditions and improving the elements of social capital.