تدوين مدل روابط سبك هاي فرزند پروري، شخصيت، عزت نفس و شادكامي: الگوي تحليل مسير

Formulating Relationships Model of Parenting Styles, Personality, Self-Esteem and Happiness: Path Analysis Model

هدف اساسي اين پژوهش، تدوين مدل روابط سبك هاي فرزند پروري، شخصيت، عزت نفس و شادكامي در دانشجويان بود.350 نفر از دانشجويان دانشگاه علامه طباطبايي با روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش پرسشنامه هاي شادكامي آكسفورد، عزت-نفس روزنبرگ، شيوه هاي فرزند پروري بوري (فرم مادر) و پرسشنامه شخصيت آيزنك بود. داده هاي بدست آمده با روش آماري تحليل مسير مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان دادند كه مدل اوليه ارايه شده تنها در بعضي شاخص ها برازش داشت، بنابراين مدل تعديل شده برازش بهتري با داده ها نشان داد. آشكار شد كه برون گرايي و عزت نفس، با شادكامي رابطه مستقيم مثبت دارند. هم چنين بين روان -رنجورخويي و شادكامي رابطه منفي معنادار و بين برون گرايي با شادكامي به واسطه عزت نفس رابطه غيرمستقيم معنا داري يافت شد. يافته ها نشان دادند كه بين سبك فرزند پروري قاطع با شادكامي به واسطه روان رنجورخويي و برون گرايي رابطه غيرمستقيم معنادار وجود دارد. هم چنين برون گرايي، سبك فرزندپروري قاطع، روان رنجورخويي و عزت نفس به ترتيب بيشترين سهم را در تبيين شادكامي دارند. در اين پژوهش نقش عزت نفس، شخصيت و سبك هاي فرزند پروري در شادكامي تاييد شد كه اين بيانگر اهميت نقش اين متغيرها در شادكامي است.

A recent increase in research on positive psychology and happiness is evident. The essential aim of this study was to formulate model for prediction of happiness based on self-esteem, personality traits and parenting styles in students. For this purpose 350 people of students of Allameh Tabatabaei University were selected by cluster random sampling. The instruments administered in this research were the Oxford Happiness Questionnaire, the Rosenberg Self-Esteem Scale, the Buriʹs Parental Authority Questionnaire (maternal form) and the Eysenck Personality Questionnaire (Revised Short-Scale). Based on a path analysis, the results indicatde that in the first presented model some indices were fit. So, the model was modified and showed a better fit with the data. It was revealed that extraversion and self-esteem have positive direct relation-ship with happiness. Neuroticism and happiness were correlated negatively and the significant indirect relationship between extraversion with happiness through self-esteem was found. A significant indirect relationship between authoritativeness parenting style through neuroticism and extraversion with happiness was found as well. Although extraversion, authoritativeness parenting style, neuroticism and self-esteem were the most important predictors of happiness, respectively in this research the role of self-esteem, personality traits and parenting styles on happiness was supported and these variables were indicated as important.