وكالت ثانوي، مطالعه تطبيقي در فقه،حقوق ايران و انگليس

sub agancy(comparative study in the islamic law,iran and england law

اعطاي وكالت از سوي وكيل به شخص ثالث بر دو قسم اصلي است:1- توكيل به غير، بدين نحو كه هنگام اعطاي وكالت به وكيل، اذن صريح يا ضمني نيز به وي داده مي‌شود تا بتواند براي انجام مورد وكالت به شخص ديگري وكالت دهد. در اين صورت وكيل اول از رابطه حذف نمي‌شود و بر حسب مورد فوت يا حجر وي مي‌تواند بر وكالت ثانوي اثر‌گذار باشد. 2- تفويض وكالت منتهي به انتقال وكالت به شخص ثالث مي‌گردد و در نتيجه، وكيل اول از رابطه حذف و فوت يا حجر وي نيز اثري در وكالت ثانوي نخواهد داشت. تحقيق حاضر به قسم نخست اختصاص دارد. نگارندگان مي‌كوشند در نوشتار حاضر با رويكردي تطبيقي به فقه، حقوق موضوعه و حقوق انگليس‌، مفهوم توكيل به غير، موقعيت وكيل دوم در رابطه با وكيل اول و موكل، آثار آن و حدود اختيارات وكلا را مورد بررسي و تحليل قرار دهند.

Abstract Delegation by the agent has two main types: 1-delegation to the third party, so that in time of delegation to the agent also is give to him express or implicit permission to could delegate to another for the implementation of the subject matter of agency. in this case, the first agent do not deleted from the relationship and as occasion, death or incapacity of him do not effect on the sub agency.2-conferment of agency that ended to transferring of agency to third party and as a result, the first agent deleted from relationship and death or incapacity of him would not effect on sub agency. The present article, allocated to the first type. The authors would try in this article with comparative view on Islamic law, statute, and England law, would study and analyze the concept, bases and nature of delegation to the third party, position of sub agent in relationship with first and sub agent, its results and extents of the powers of agents.