اثربخشي آموزش گروهي مصون‌‌سازي در مقابل استرس بر خودكارآمدي اجتماعي و اضطراب اجتماعي افراد معتاد در حال ترك (Na)

Effectiveness of group stress inoculation training on the social self – efficacy and social anxiety of addicted peoples (Na)

مقدمه: اين پژوهش به منظور اثربخشي آموزش گروهي مصون‌سازي در مقابل استرس (SIT) بر خودكارآمدي اجتماعي و اضطراب اجتماعي افراد معتاد انجام پذيرفته است. روش: پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي و با طرح پيش‌آزمون- پس آزمون با گروه كنترل است. براي نمونه‌گيري از ميان 54 نفر از افراد معتادي كه در كلاسهاي Na اداره بهزيستي شركت مي‌كردند با استفاده از پرسشنامه خودكارآمدي اجتماعي و اضطراب اجتماعي 30 نفر كه خودكارآمدي اجتماعي پايين و اضطراب اجتماعي بالا داشتند، به طور تصادفي انتخاب و به طور داوطلبانه در دو گروه آزمايشي‌ (15 نفر) و كنترل (15 نفر) جايگزين شدند. گروه آزمايشي 10 جلسه، هفته‌اي يك جلسه، فنون SIT را آموزش ديدند و گروه كنترل آموزشي دريافت نكرد. پس از آموزش، مجدداً خودكارآمدي اجتماعي و اضطراب اجتماعي هر دو گروه مورد اندازه‌گيري قرار گرفت. يافته‌ها: به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها، از تحليل كوواريانس يك طرفه (آنكوا) استفاده شد. نتايج آنكوا نشان داد، F به دست آمده هم در خودكارآمدي اجتماعي (05/0?p , 27, df=93/83F=) و هم در اضطراب اجتماعي (05/0?p , 27, df= 97/119F=) معني دار مي‌باشد. به عبارت ديگر، SIT موجب افزايش خودكارآمدي اجتماعي و كاهش اضطراب اجتماعي افراد معتاد شده است. نتيجه گيري: اين مطالعه، اهميت روش SIT را در افزايش خودكارآمدي اجتماعي و كاهش اضطراب اجتماعي افراد معتاد نشان مي‌دهد. يافته‌هاي اين پژوهش با يافته‌هاي ساير پژوهشها همگرايي دارد. همه‌ تحقيقات مبين اين واقعيت هستند كه با آموزش SIT مي‌توان موجبات خودكارآمدي اجتماعي بالا و اضطراب اجتماعي پايين افراد معتاد را فراهم ساخت.

Introduction: The aim of this research was to study the effectiveness of group stress inoculation training (SIT) on social self- efficacy and social anxiety of addicted people (Na). The research is semi experimental with pretest-posttest design. Method: Among the 54 addicted people who had referred to the Na classes of Behzizty institute, 30 persons with low social self - efficacy and high social anxiety were selected and were randomly assigned to experimental and control groups (15 persons in each group). Experimental group received 10 sessions of SIT techniques (a session weekly) and control group did not receive any training. After the training, social self- efficacy and social anxiety of the experimental group were measured again. Result: Analysis of one way covariance method (ANCOVA) showed significant differences in both social self- efficacy (F=83.93, df=27, P < 0.05) and social anxiety (F=119.97, df=27, P < 0.05) between experimental and control groups. On the other word, SIT training increased social self- efficacy and decreased social anxiety in addicted people (Na). Conclusion: Results of present study indicate the importance of SIT on increasing social self- efficacy and decreasing social anxiety. Results of this research convergence with other research and encourage providing SIT can help addicted people to quit their addiction.