اثربخشي بازسازي شناختي بر ميزان خودكارآمدي اجتماعي، عاطفي، تحصيلي و خواندن دانش‌آموزان داراي ناتواني يادگيري

The Effectiveness of Reconstruction Cognitive on social, academic, reading and emotional Self-efficacy in Student with Learning Disabilities

چكيده مقدمه: پژوهش با هدف بررسي اثربخشي بازسازي شناختي بر ميزان خودكارآمدي اجتماعي، عاطفي، تحصيلي و خواندن كودكان داراي ناتواني يادگيري انجام شد. روش: پژوهش از نوع آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون و پيگيري با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل كليه دانش‌آموزان دختر و پسر پايه چهارم و پنجم ابتدايي مراجعه‌كننده به مركز ناتوانيهاي يادگيري شهر اصفهان بود كه از ميان آنها 30 نفر به شيوه هدفمند انتخاب و پس از تاييد تيم تشخيصي، 15 نفر به طور تصادفي در گروه آزمايش و 15 نفر در گروه كنترل قرار گرفتند. ابزار اندازه‌گيري در اين پژوهش پرسشنامه سنجش خودكارآمدي كودكان بندورا، موريس و مرسر (2004) بود. شركت‌كنندگان در اين پژوهش قبل و بعد از اعمال مداخله و اندازه‌گيري مجدد خودكارآمدي در مرحله پس‌آزمون و پيگيري (يك ماه بعد از اتمام مداخله)، مورد بررسي قرار گرفتند. گروههاي آزمايش و كنترل هر كدام متشكل از 11 دانش‌آموز پسر و 4 دانش‌آموز دختر بودند. گروه آزمايش به مدت 10 جلسه طي 10 هفته متوالي تحت مداخله شناختي در خصوص افزايش خودكارآمدي (افزايش خودآگاهي، بررسي خودپنداره، آموزش خودمشاهده‌گري، خودتنظيمي و خودگويي مثبت) قرار گرفتند، اما گروه كنترل در ليست انتظار براي مداخله پس از پايان دوره آزمايش قرار گرفت و طي دوره آزمايش، آموزشي دريافت نكرد. داده ها با استفاده از روش تحليل كوواريانس، همبستگي و تحليل واريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: يافته‌ها نشان داد كه آموزش توانسته است ميزان دانش كودكان از ناتواني يادگيري و ميزان خودكارآمدي آنان را به طور معني داري افزايش دهد. نتايج تحليل كوواريانس حاكي از آن بود كه بازسازي شناختي قادر است به طور معني داري به دانش‌آموزان داراي ناتواني يادگيري در راستاي افزايش خودكارآمدي عمومي (001/0??)، خودكارآمدي تحصيلي (001/0??) و خودكارآمدي اجتماعي در مرحله پس‌آزمون و پيگيري (001/0? ?) كمك كند، اما مداخله بر خودكارآمدي هيجاني و خودكارآمدي خواندن گروه آزمايش تاثير معني داري نشان نداد. نتيجه‌گيري: با توجه به اينكه دانش‌آموزان مبتلا به ناتواني يادگيري علاوه بر مشكل تحصيلي از نظر اجتماعي آمار بالاتري از افسردگي، تنهايي و عزت نفس پايين را تجربه مي‌كنند، با انجام مداخله فوق مي‌توان به ارتقا سطح بهداشت رواني آنان كمك نمود.

Objectives: The purpose of this study was to determine the effectiveness of Cognitive Reconstruction on social, academic, reading and emotional self-efficacy in students with Learning Disabilities. Method: The study was conducted based on experimental pre-post tests. Participants were 30 boys and girls with LD, who were selected from the Isfahan LD center and were diagnosed as LD Students by a diagnostics committee. The Participants were randomly assigned to experimental (n=15) and control (n=15) groups. Parcitipants from experimental and control groups answered Self-efficacy Questionnaireʹs (Bandura, Muris & Mercer 2004) before and after intervention. There were 11 boys and 4 girls in each group. The experimental group received 10 weekly sessions of cognitive intervention to increase self-efficacy, while the control group did not received any intervention. Results: The results of analysis of covariance showed that students’ self efficacy and knowledge of their learning disabilities were increased significantly after receiving intervention compared with the control group (F =8/62 , df = 1, P < 0.001). Also, the experimental group as compared with the control group showed significant increase in social (F =18/007 , df = 1, P < 0.001)and academic (F =31/13 , df = 1, P < 0.001) self-efficacy compared with the control group. However, results of analysis of covariance showed no effect on reading and emotional self-efficacy. Conclusion: The cognitive reconstruction intervention can decrease depression, loneliness and low self stemm of students with LD and consequently can increase their mental health