همكاري‌‌هاي فناورانه؛ مفاهيم كليدي و عوامل موفقيت

Technological Collaboration; Key Concepts and Success Factors

در دنياي امروز، به ويژه پس از توسعه پارادايم نوآوري باز، همكاريهاي فناورانه از جمله مهم‌ترين منابع نوآوري محسوب مي شود، چرا كه در فضاي جديد رقابت، سازمان‌ها نيازمند منابع نوآوري هستند و مزيت‌هاي رقابتي فعلي و منابع داخلي آنها براي رقابت‌پذيري كافي نمي‌باشد و بر اين اساس همكاريهاي فناورانه به عنوان ابزاري اثربخش براي توسعه مزيت رقابتي و از بين بردن شكاف ميان توانمندي‌هاي موجود و مطلوب به شمار مي‌آيند و اين باعث شده كه همكاريهاي فناورانه به عنوان موتور رشد و بهره وري در بازارهاي محلي و بين المللي و يكي از مهمترين ابزارهاي مديريت كسب وكار براي بهبود رقابت پذيري سازمانها و مانورهاي راهبردي در محيطهاي پيچيده و پويا نقش خود را ايفا نمايد. گسترش همكاريها در سالهاي اخير به حدي رسيده كه 500 كسب وكار رده اول جهاني، بيش از 60 درصد اتحادهاي استراتژيك را داراست. اين مشاركتها الزاما همواره موفقيت آميز نيستند و نرخ شكست در آنها در برخي منابع 70 تا80 درصد گزارش شده است و اين موجب شده تا تلاشهاي علمي صاحب نظران بر اين امر استوار گردد كه راهكارهاي افزايش اثربخشي همكاريها، روشهاي مناسب همكاري، ريسكهاي همكاري و عوامل موفقيت برخي همكاريها چه مي باشد؟ در اين مقاله تلاش مي شود، با مروري بر مفاهيم كليدي همكاري‌هاي فناورانه شامل روند مقالات مرتبط با همكاري فناورانه، پاراديم-هاي تيوريك شكل گيري همكاري هاي فناورانه، اهداف و انگيزه‌هاي همكاري فناورانه، ريسك‌هاي همكاري، انواع همكاري، الگوها و معيارهاي انتخاب روش همكاري و عوامل موثر بر موفقيت همكاري هاي فناورانه، بينشي براي مديران و سياستگذاران در اين زمينه فراهم آورد.

In todayʹs world, especially after the development of open innovation paradigm, technological collaboration is one of the most important sources of innovation. Because, in the new competitive environment, organizations requires sources of innovation and the current competitive advantages and internal resources are not sufficient for competitiveness. So technological collaboration is an effective tool for developing competitive advantage, which eliminates the gap between current and desired capabilities. This makes the technological collaboration as an engine of growth and productivity in local and international markets and also as one of the most important management tools for improving the competitiveness of organizations and strategic maneuvers in complex and dynamic environments. In recent years, collaboration has been expanded so that five hundred first-class international businesses have more than sixty percent of strategic alliances. These collaborations are not always necessarily successful and the failure rate has been reported seventy to eighty percent. These failures led to scientific expertsʹ efforts for finding solutions to increase the effectiveness of collaborations, appropriate methods of collaboration, reduce the risks of collaboration and identifying Success Factors. In this paper, after literature review, success factors of technological collaboration are introduced. Understanding these factors provides useful insight for managers and policy makers.