طراحي مدل پيش‌بيني تعداد فوت‌شدگان تصادفات برون شهري كشور

An Accident Prediction Model for Fatalities in Rural Areas

سالانه تعداد زيادي از مردم جهان در تصادفات ترافيكي جان خود را از دست مي دهند. حوادث ترافيكي نهمين عامل مرگ و مير در جهان به شمار مي رود امّا در ايران دومين عامل مرگ و مير محسوب مي‌شود. در اين تحقيق با استفاده از تعداد كشته شدگان تصادفات برون شهري در ماه‌هاي گذشته و با استفاده از روش هاي آماري به پيش بيني تعداد تلفات در ماه هاي آينده پرداخته مي‌شود. هدف از انجام اين تحقيق آن است كه بتوان ارزيابي كرد آيا راه‌كارهاي اتّخاذشده در افزايش ايمني و كاهش تصادفات و تلفات موثر واقع شده است يا خير؟ نتايج به‌دست آمده از پيش‌بيني هاي آينده‌ تعداد فوت‌شدگان در اين تحقيق، نشان مي دهد كه كشور ايران با ارايه راه‌كارهاي مناسب توانسته است خود را به مرحله حساس و بحراني تثبيت وضعيت فوت‌شدگان ترافيكي برساند و حداقل تا چندين ماه آينده در اين مرحله قرار خواهد داشت. براي عبور از اين مرحله بسيار كليدي و حساس مي بايست راه‌كارهايي متناسب با فرهنگ و ظرفيّت كشور در برنامه ريزي هاي آتي ايمني راه ها گنجانده شود تا به‌مرور زمان بعد از مرحله تثبيت شاهد سير نزولي تعداد تصادفات و بالتبع آن كاهش تعداد فوتي ها و مجروحان حاصل از آن بود. در صورت كارآنبودن اين برنامه ريزي ها، وضعيت نمودار پيش‌بيني تعداد فوت شدگان از حالت راكد خارج‌شده و سير صعودي با شيب زياد به خود خواهد گرفت كه بسيار نگران كننده خواهد بود.

The annual number of people who lose their lives in traffic accidents is considerable, and in Iran, the ninth most common cause of death in traffic accidents is the second overall leading cause of death; a premise that has been considered in this paper. The parameters that many researchers around the world consider to be the most influential factors in these accidents, whether they occur in urban or suburban areas, are age and gender. The current research uses data on the number of people killed in suburban road accidents in the last few months of each year, and uses statistical methods to predict the number of fatalities in the forthcoming months. The aim of this study is to assess whether the strategies adopted by the appropriate authorities to increase safety and reduce accidents and casualties are effective. The results of past and future projections indicate that Iran has been able to provide solutions to the relevant authorities based on logical steps, and at least several months have proven sensitive to these predictions. A consolidation period is the next step. These decisions are not efficient in the case of a standing figure located upwards of a dip, and it is still very worrying that outcomes regarding these types of accidents are usually not favourable.