ارتباط سلامت معنوي و رضايت از زندگي در كاركنان پرستاري بيمارستان شهيد هاشمي‌نژاد مشهد

The relationship between spiritual well-being and life satisfaction in the nursing staff of Mashhad Hasheminezhad Hospital (2011)

زمينه و هدف: رضايت از زندگي، يكي از مولفه‌هاي سلامت رواني و سلامت معنوي جديدترين سازه مربوط به سلامتي مي‌باشد. تنش‌هاي شغلي كه در حرفه پرستاري فراوان مي‌باشند، مي‌توانند سلامت رواني و به تبع آن رضايت از زندگي را تحت تاثير قرار دهند. مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط سلامت معنوي و كيفيت زندگي در پرستاران انجام شد. روش تحقيق: اين مطالعه توصيفي- همبستگي، بر روي 93 نفر از كاركنان پرستاري بيمارستان شهيد هاشمي‌نژاد مشهد كه به روش نمونه‌گيري آسان انتخاب شدند، در سال1390 انجام شد. پرسشنامه سلامت معنوي SWBS و رضايت از زندگي SWLS كه روايي و پايايي آنها مورد تاييد قرار گرفته بود، توسط خود پرستاران تكميل گرديد. دامنه نمرات سلامت معنوي از 20-120 و رضايت از زندگي از 5-35 محاسبه گرديد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS (ويرايش 15) و آزمون‌هاي تي‌ مستقل، آناليز واريانس، ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه به روش قدم به قدم (Stepwise) در سطح معني‌داري 05/0P < تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: 6/65% از نمونه‌ها زن بودند. ميانگين سنّي و سابقه كاري به ترتيب 24/7±52/32 و 96/6±66/8 بود. ميانگين نمره رضايت از زندگي 8/5±4/23 و سلامت معنوي 16±13/94 و هر دو در محدوده متوسط بود. ميانگين رضايت از زندگي در افراد با سلامت معنوي متوسط 7/5±2/21 و در افراد با سلامت معنوي بالا 2/4±9/26 به دست آمد كه از نظر آماري تفاوت معني‌دار بود (001/0P < ). بر اساس مدل رگرسيون به روش قدم به قدم، تنها متغير‌هاي سلامت معنوي و تاهل با رضايت از زندگي ارتباط مثبت و معني‌داري داشتند. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج اين تحقيق، سلامت معنوي و رضايت از زندگي در كاركنان پرستاري در محدوده متوسط قرار دارد و با يكديگر ارتباط دارند.

: Life satisfaction is one of the mental health components and spiritual well-being is accounted as the latest construct of health. Occupational tensions are abundant in nursing can affect mental health and life satisfaction. The present study was conducted to investigate the relationship between spiritual well-being and life satisfaction in the nursing staff. Materials and Methods: This correlational and descriptive study was conducted on 93 of the nursing staff at Hasheminezhad Hospital in Mashhad, who were selected through simple sampling in 2011. Spiritual well-being questionnaire (SWBS) and life satisfaction questionnaire (SWLS) were filled out completed by the nurses. Range of spiritual well-being and life satisfaction was found to be 20- 120 and 5-35, respectively. The collected data was analyzed by means of SPSS (V: 15) using independent t test, pearsonʹs correlation coefficient, and stepwise multiple regression at the significant level P < 0.05. Results: Out of the participants, 65.6% were women. Mean age, mean working record (in yrs), mean life satisfaction, and mean spiritual well-being was 32.52±7.24, 8.66±6.96, 23.4±5.8, and 94.13±16 respectively. Mean life satisfaction in individuals with moderate spiritual well-being was 21.2±5.7 and in those with high well-being it was 26.9 ±4.2 which was statistically significant (P < 0.001) According to stepwise regression model, only the variables spiritual well-being and being married had a positive and significant relationship with life satisfaction.