پيش‌بيني هوش معنوي دانشجويان از روي صفات شخصيتي آن‌ها

Prediction of studentʹʹs spiritual intelligence by their personality characteristics

زمينه و هدف: هوش معنوي نوعي هوش غايي است كه مسايل معنايي و ارزشي را نشان داده، مسايل مرتبط با آن را حل مي‌كند. هدف پژوهش حاضر اين است كه آيا مي‌توان بين ويژگي‌هاي شخصيتي و هوش معنوي در گروهي از دانشجويان دانشگاه اصفهان به يك رابطه آماري دست يافت. مواد و روش‌ها: اين مطالعه توصيفي- تحليلي به روش همبستگي در سال تحصيلي 1390-1389 انجام شد. نمونه پژوهش 284 نفر از دانشجويان كارشناسي، كارشناسي ارشد و دكتري دانشگاه اصفهان (130 مرد و 154 زن) بودند كه با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي تصادفي انتخاب شدند و با استفاده از پرسش‌نامه شخصيتي نيو و مقياس هوش معنوي مورد ارزيابي قرار گرفتند. داده‌هاي پژوهش با روش‌هاي آماري توصيفي، ضريب همبستگي Pearson و رگرسيون تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: از بين پنج عامل شخصيت، روان‌‌آزرده‌گرايي با هوش معنوي همبستگي منفي (001/0 > P) و متغيرهاي برون‌گرايي، توافق‌جويي و وجداني بودن با هوش معنوي همبستگي مثبت (001/0 > P) داشتند. همچنين برون‌گرايي، توافق‌جويي و وجداني بودن با هوش معنوي همبستگي چندگانه داشتند (63/16 = F). نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان دهنده نقش ويژگي‌هاي شخصيتي در هوش معنوي دانشجويان است. از پنج عامل بزرگ شخصيت متغيرهاي برون‌گرايي، توافق‌جويي و بيش از همه وجداني بودن پيش‌بيني كننده هوش معنوي است. بنابراين ارزيابي و توجه به ويژگي‌هاي شخصيتي به عنوان يك عامل پيش‌بيني كننده در افزايش هوش معنوي ضروري به نظر مي‌رسد.

Aim and Background: The aim of this study was to determine the statistical correlation between personality characteristics and spiritual intelligence in a group of students of Isfahan University, Isfahan, Iran. Methods and Materials: This descriptive-analytic study was conducted in 2010-2011. A total number of 284 (130 males and 154 females) undergraduate, postgraduate and PhD students of Isfahan University were selected by cluster random sampling method. The participants were evaluated using NEO Personality Inventory and a spiritual intelligence scale. Data was analyzed through descriptive statistics, correlation coefficients and regression analysis. Findings: Among the five personality factors, neuroticism had a negative correlation with spiritual intelligence (P < 0.001). In contrast, spiritual intelligence was positively correlated with extraversion, agreeableness, and conscientiousness (P < 0.001). Multiple correlations were also found between the three mentioned factors and spiritual intelligence (F = 16.63). . Conclusions: This study indicated the role of personality characteristics in spiritual intelligence. Among the five personality factors, extraversion, agreeableness and above all conscientiousness were predictors of spiritual intelligence. Therefore, personality characteristics need to be evaluated as predictors of spiritual intelligence.