مطالعهي اثرات غلظت و زمان بر التهاب تجربي ناشي از كاراجينان (Carrageenan) در موش صحرايي

Effects of concentration and time on the carageenan-induced inflammation in rats

كاراجينان (Carrageenan) براي ايجاد التهاب تجربي در حيوانات آزمايشگاهي استفاده شده است. اين مطالعه بهمنظور يافتن مناسبترين مقدار اين ماده در موش صحرايي براي ايجاد التهاب موضعي طراحي و اجرا گرديد. در اين مطالعه، از اندامهاي 8 عدد موش صحرايي نر با وزن 250-200 گرم جمعاً 32 اندام بهكار گرفته شد. 1/0 ميليليتر از محلولهاي 1، 2 يا 4 ميليگرم كاراجينان در هر ميليليتر سرم فيزيولوژي در كف اندام حركتي (دست يا پا) به صورت زيرجلدي تزريق شد. ضخامت اندام پيش از تزريق و 5/0، 2، 6 و 24 ساعت پس از تزريق با كوليس اندازه گيري و ثبت گرديد. در نتايج به دست آمده بيشترين تورم بهدنبال تزريق هر سه غلظت كاراجينان، پس از 2 ساعت حاصل شد و از 6 ساعت پس از تزريق به بعد تفاوت معنيداري با گروه شاهد وجود نداشت. در دقيقه 120 پس از تزريق غلظتهاي 1، 2 و 4 ميليگرم كاراجينان به ترتيب 18، 18 و 21 درصد بر ضخامت اندام افزوده شد. تنها در پايينترين غلظت كاراجينان (1 ميليگرم به ازاي هر ميليليتر) التهاب ايجاد شده در 30 دقيقه در مقايسه با ضخامت اندام پيش از تزريق دارو به سطح اختلاف آماري معنيداري رسيد (05/0 > P). بهنظر ميرسد كه استفاده از كاراجينان براي القاي التهاب و مطالعهي آن، صرفاً براي التهاب حاد و فوري (نيم ساعت پس از تجويز) و با غلظت 1 ميليگرم در ميليليتر معتبر بوده و در كل ميتوان ادعا كرد كه كاراجينان ماده مناسبي براي اينگونه مطالعات نميباشد

Carageenan is used to induce experimental inflammation in laboratory animals to study the pathophysiology and treatment of inflammatory conditions. Despite its routine use in research, different protocols have been suggested to administer carageenan in the laboratory animals. This work aimed at finding the most appropriate dosage regimen for carageenan to induce inflammation in the rat musculoskeletal system. In this study, 32 limbs of 8 male Wistar rats were injected subcutaneously at the palmar side of either hand or foot with 0.1 mL of either of the following concentrations of carageenan: 0, 1. 2, or 4 mg/mL. Thickness of the limb was measured by a micrometer apparatus before as well as 0.5, 2, 6 and 24 hours after the injection. The highest level of inflammation occurred 2 h after the injection of all concentrations. Six h after the injection, there was no difference between the control and treated groups. At 120 min after injection of 1, 2 and 4 mg/mL of carageeninan, the increased width of the limb was 18%, 18% and 21%, respectively. The inflammation reached the level of significance only 30 min after injection of the lowest concentration used, i.e. 1 mg/mL (P < 0.05). The use of carageenan for induction and investigation of inflammatory responses may be useful solely in early acute inflammation (30 min post-injection) at lower concentrations (1 mg/mL). Based on our observations, carageenan should not be considered as a right choice for this sort of research work. Keywords: Carageenan, Polygeenan, Rat, Inflammation