مذاكره‌ي مجدد در قراردادهاي سرمايه گذاري نفتي

Renegotiation in Petroleum Investment Contracts

قراردادهاي نفتي با داشتن ويژگي طولاني مدت بودن صحنه‌ي برخورد منافع شركت‌هاي نفتي خارجي با منافع دولت ميزبان مي باشند، از اين رو اين ويژگي سبب مي‌شود كه اين نوع قراردادها در مقابل تغييرات سياسي و اقتصادي غيرقابل پيش‌بيني در زمان انعقاد، آسيب‌پذير شوند، لذا طرفين قرارداد تمايل دارند با استفاده از مكانيزم‌هايي، تعادلي را كه در هنگام انعقاد قرارداد با مذاكره ي فراوان به‌دست آورده اند تا پايان قرارداد و انجام پروژه حفظ كنند. يكي از راهكارهايي كه در اين راستا مطرح شده است استفاده از مذاكره‌ي مجدد است. اين مقاله تلاش مي‌كند كه ضمن بيان مفهوم و علل مذاكره‌ي مجدد، به بررسي ثبات و انعطاف پذيري همزمان در قراردادهاي سرمايه گذاري نفتي بپردازد.

The long-term nature of petroleum contracts creates scope for conflict of interest between foreign oil companies and host states. This long-term nature of contracts means that unforeseeable political and economic changes can necessitate renegotiation. The parties to the contract try to use various mechanisms to maintain the equilibrium of interests that the parties have managed to reach at the end of usually protracted negotiation processes. One such mechanism is allowing for renegotiation of contracts. This article aims to examine the concept and practice of renegotiation and addressing how oil investment contracts can have the required stability while allowing a reasonable level of flexibility.