بررسي و مقايسه رابطه مهارت خودمختاري با كيفيت زندگي در دانش‏آموزان پسر باآسيب‏هاي شنوايي و عادي مقطع راهنمايي شهر تهران سال تحصيلي 88-89

Comparing the Effectiveness of the Inductive Thinking Strategies Instruction method with the Traditional Approach instruction on school Achievements of Mentally Retarded fifth graders of Hamedan

هدف: اين پژوهش با هدف بررسي و مقايسه رابطه ميان ابعاد دو متغير مهارت خودمختاري (آگاهي از خود- قدرت انتخاب)و كيفيت زندگي(رضايتمندي،كفايت،استقلال و يكپارچگي اجتماعي) در دو گروه از دانش آموزان پسر داراي آسيب شنوايي و دانش آموزان عادي دوره راهنمايي انجام شده است. روش: روش پژوهش از نوع تحقيقات همبستگي است. جامعه آماري: جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه دانش‏آموزان پسر با آسيب شنوايي و عادي دوره راهنمايي هستند كه در سال تحصيلي 89-88 در مدارس تهران مشغول به تحصيل هستند. نمونه آماري، حجم آن و چگونگي گزينش آن: نمونه‏گيري به صورت نمونه دردسترس بوده است كه شامل 18 دانش‏آموز پسر با آسيب شنوايي و 15 دانش‏آموز عادي مي‏باشد و آنان را به لحاظ ويژگي‏هايي مانند سن، هوش و طبقه اقتصادي و اجتماعي با يكديگر همتا شده‏اند. روش جمع آوري داده‏ها و ابزارهاي آن: ابزار مورد استفاده در اين پژوهش شامل دو مقياس خود مختاري (SDS) و همچنين پرسشنامه كيفيت زندگي (QOL) كه در سال 1992 توسط اسكالاك و كيت تهيه شده است، مي‏باشد. محقق ابتدا اين دو پرسشنامه را بر روي دو گروه اجرا كرده و سپس به جمع آوري اطلاعات پرداخته است، روش آماري: اطلاعات به دست آمده براساس اين دو پرسشنامه در اين دو گروه با آزمون z فيشر مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج: براساس نتايج به دست آمده تنها در ميزان همبستگي بين دو بعد قدرت انتخاب و استقلال بين دو گروه تفاوت معنادار وجود دارد و در ميزان همبستگي بين ساير ابعاد در دو گروه تفاوت معناداري يافته نشد. پيشنهاد: بر اين اساس پيشنهاد مي‏گردد به منظور ارتقاي كيفيت زندگي دانش آموزان دچار آسيب شنوايي به مقوله خودمختار بودن آنان توجه شود و صرف معلول بودن آنان نبايد اراده و اختيار را از آنان سلب نمود.

Objective: The study has been conducted to compare the instruction effects of inductive thinking strategy with the traditional teaching approach on school achievement of students with mental retardation. Method: A quasi-experimental design with pre-test post-test plan with control group has been adapted. A sample of 60 subjects were randomly selected from the population of the fifth- grader students of Hamedan special education schools, A representative sample was randomly assigned into two experimental groups and two control groups. (Each included 15 male and 15 female subjects.) Prior to the research phase both groups received a pre-test. Designed for a science course, the experimental group was assigned under the inductive thinking instruction technique and was instructed by well trained teachers for a period of four months. The number of sessions summed up to at least 24 thirty-minute sessions in a Learning Disability Center in Hamedan. Meanwhile, the control group (males and females) received their instructions in a traditionally presented technique of teacher- Student interactions. Results and recommendations: The school performances of both groups were evaluated by a post-test. The findings showed that the amount of the achievement of the students who received the inductive thinking instructions was far higher than the students who took the same science course by the traditional approach.