تاثير بازي درماني بر پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان عقب‌مانده ذهني دوره ابتدايي شهر خرم‌آباد در سال تحصيلي 89-1388

The impact of play therapy on academic achievement of children with mental deficiency of Khorramabad exceptional elementary schools in academic year 1388-89

هدف: بررسي تاثير بازي درماني بر پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان عقب‌مانده ذهني است. روش: شبه آزمايشي است و در سال تحصيلي 90-89 در شهر خرم‌آباد انجام شد. جامعه آماري: تعداد 191 دانش‌آموز 5 كلاس ابتدايي مركز كودكان استثنايي خرم‌آباد بودند. از هر 5 كلاس به نسبت تعداد 60 نفر جامعه نمونه براساس ويژگي‌هاي رفتاري خاص كودكان آموزش‌پذير انتخاب و در دو گروه همتاي آزمايش و گواه قرار گرفتند. سپس مداخلات بازي درماني در قالب 5 نوع بازيِ با هدف، وسيله و روش خاص روي گروه آزمايش طي 2 ماه اجرا شد. ابزار: آزمون‌هاي معلم ساخته در دروس فارسي، رياضي و علوم ابتدايي بود كه روايي محتوايي آنها مورد تاييد معلمان مجرب و كارشناسان قرار گرفت. اطلاعات به دست آمده با نرم‌افزار SPSS در دو سطح توصيفي و استنباطي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. در سطح توصيفي توزيع فراواني، ميانگين، انحراف معيار محاسبه گرديد و در سطح استنباطي از روش تحليل كوواريانس استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه بازي درماني (فردي و گروهي) بر پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان عقب‌مانده‌ اثر دارد 001/0 < P. همچنين تاثير بازي‌هاي گروهي بر پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان عقب‌مانده ذهني بيشتر از بازي‌هاي فردي بود. در پايان مشخص گرديد كه جنس دانش‌آموزان تاثيري در پيشرفت تحصيلي‌شان نداشت. بر اساس نتايج تحقيق گنجاندن جلسات بازي درماني در برنامه‌ درسي مركز آموزش كودكان استثنايي همراه با پيشنهادهاي ديگر توصيه گرديد.

Objective: The purpose of the current research is to determine the impact of play therapy on academic achievement of students with mental deficiency of Khorramabad exceptional elementary school. Method: It was a pre-test, post-test study design. 60 students were selected and according to their mental deficiency characteristics were assigned to either experimental or control group. Each group consisted of 30 students. The research tool has been a teacher made achievement tool The collected data, were analyzed by co-variance analysis, and independent T-test. Results: The results showed that; 1) The impact of play therapy on academic achievement of students with mental deficiency was meaningful (p < 0/001). 2) The impact of group play therapy was more than individual play therapy. 3) The gender of the students didnʹt have any impact on their academic achievement.