كليدواژه :
بينامتنيت , پسامدرنيسم , محتواي وجودشناسانه , مكتب‌هاي ادبي , گسيختگي و عدم انسجام
چكيده فارسي :
مكاتب هنري و ادبي همواره به تناسب مكان و زمان خصلت‌هاي خاص خود را يافته و در واقع بومي شده‌اند. اين بومي شدن مكاتب، بسته به هر مكتب، درجات متفاوت و شدّت و ضعف داشته است. فرض بر اين است كه در مورد شيوه‌هاي نگارش پسامدرن نيز اين موضوع صادق است و چه بسا به سبب خصلت نظم‌ناپذيري و عدم قاعده‌مندي، اين شيوه در هر جاي جهان، به‌شكل‌هاي متفاوت‌تري ظهور كرده است. اين مقاله تلاش دارد چگونگي شكل‌گيري پسامدرنيسم و نحوه بومي شدن آن را در داستان ايراني مورد بررسي قرار دهد.
براي اين كار ابتدا مهم‌ترين مولفه‌هاي پسامدرنيستي در رمان مورد نظر با ذكر مستنداتي از متن بررسي شده‌اند، ازجمله: گسيختگي و عدم انسجام متن، سطوح مختلف وجودشناسانه و تداخل مداوم آن‌ها با يكديگر، عدم قطعيت، فرجام هاي چندگانه، اتصال كوتاه، عدم اقتدار مولف و شورشگري شخصيت ها، در آميختن انواع هنري(ژانرها)، آشكار كردن شگردهاي ادبي و گفتگو درباره داستان و تكنيك هاي داستان نويسي، بينامتنيت، شخصيت‌هاي بي جنسيت و يا دو جنسيتي، آشفتگي زمان و مكان، فروپاشي فراروايت ها، تغييرات مداوم راوي و زاويه ديد، ذكر بيش از حد جزييات براي آشفتن بيشتر متن و شخصيت‌هاي روان پريش. از آن‌جا كه اين مولفه‌ها در خدمت برجسته كردن عنصر غالب پسامدرنيسم، يعني محتواي وجودشناسانه به‌كار رفته‌اند، مي‌توان اين رمان را نمونه كاملي از پسامدرنيسم در داستان معاصر فارسي دانست. در ضمن بررسي اين مستندات نحوه بومي شدن اين شيوه داستان‌نويسي در ايران مورد توجه قرار گرفته است و نتيجه حاصل نشانگر اثبات فرضيه اين پژوهش يعني شكل‌گيري پسامدرنيسمي بومي‌شده در ادبيات داستاني ايران است.
چكيده لاتين :
The literary schools have always been localizated. The localization of these schools have been different in different countries and different times etc. This is true about the latest literary school- Postmodernism- too. And because of the features of Postmodernism- which don,t have discipline- mentioned differences are more extreme in Postmodernism.
In this paper, we examine an Iranian novel, to discuss the evolution of postmodernism and its localization in Iranian stories. First, we examine the most important postmodern elements in the mentioned text using some examples from it. The postmodern elements include: Incoherence, various ontological levels and their continuous interference, indeterminacy, multiple endings, short circuit, rebellious characters, mixing genres, revealing narration techniques and talking about story and story writing techniques (meta-fiction techniques), inter-textuality, hermaphrodite characters or no-gender characters, location and temporal distortion, collapse of meta-narratives, continuous switching of narrators and point of view , extra-emphasis on details for disturbing the text, and paranoid characters. We show that these postmodern elements are structured to emphasize the dominant element of postmodernism, which is the ontological theme. Thus, we believe this novel is a perfect example of postmodernism in contemporary Iranian stories and can help in understanding the evolution and localization of the postmodern techniques in Iran.
