عنوان مقاله :
تاثير برنامه آموزش خانوادهمحور مهارتهاي اجتماعي بر افراد كاشت حلزون شده
عنوان فرعي :
The effect of family-oriented social skills training program on cochlear implant users
پديد آورندگان :
امرايي، كورش نويسنده , , حسنزاده، سعيد نويسنده گروه روانشناسي و آموزش كودكان استثنايي، دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي، دانشگاه تهران، ايران hassan zadeh, saeed , افروز، غلامعلي 1329 نويسنده علوم انساني afrouz, gholamali , پيرزادي، حجت نويسنده كارشناس ارشد روانشناسي و آموزش كودكان استثنايي، دانشگاه تهران Pirzadi, H
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1391 شماره 39
كليدواژه :
خانواده , كاشت حلزون , كمشنواي عميق , مهارتهاي اجتماعي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: افراد كمشنواي عميق كه عمل كاشت حلزون براي آنها انجام شده است روابط رضايتبخشي با همسالانشان ندارند و نميتوانند بهطور كامل وارد جوامع شنوايان شوند. هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير برنامه آموزش خانوادهمحور مهارتهاي اجتماعي بر بهبود مهارتهاي اجتماعي كودكان كاشت حلزون شده بود.
روش بررسي: در اين مطالعه آزمايشي 16 خانواده شامل مادر به همراه فرزند كاشت حلزون شده با محدوده سني 12 تا 19 سال كه حداقل 2 سال از برنامه كاشت حلزون آنها گذشته باشد، از بين داوطلباني كه از ميان 328 خانواده عضو انجمن احياي شنوايي ايران كه شرايط ورود به طرح را داشتند، انتخاب و بهطور تصادفي به دو گروه 8 نفره مورد و شاهد تقسيم شدند. هر دو گروه (والدين) مقياس رتبهبندي مهارتهاي اجتماعي را بهعنوان پيشآزمون تكميل كردند. افراد گروه مورد در 12 جلسه 60 تا 75 دقيقهاي تحت آموزش مهارتهاي اجتماعي قرار گرفتند. پس از آن مجدد مقياس رتبهبندي مهارتهاي اجتماعي بهعنوان پسآزمون روي هر دو گروه مورد و شاهد اجرا شد.
يافتهها: نتايج نشان داد كه برنامه آموزش خانوادهمحور مهارتهاي اجتماعي بر مهارتهاي قاطعيت(p < 0/01)، خويشتنداري(p < 0/01) و اجتماعي كلي(p < 0/01) تاثير مثبت و معنيدار داشت، اما بر مهارت همكاري و مشاركت(p > 0/05) تاثير معنيداري مشاهده نشد.
نتيجهگيري: با توجه به اثربخشي برنامه آموزش خانوادهمحور بر بهبود مهارتهاي اجتماعي كودكان كاشت حلزون شده، ميتوان بهبود اين مهارتها را بهعنوان حلقهاي از برنامه توانبخشي بعد از كاشت حلزون شنوايي بهكار برد.
چكيده لاتين :
Background and Aim: Hearing impaired individuals, who have undergone cochlear implantation, do not have satisfactory relationships with their peers and cannot be fully integrated into the hearing communities. The main purpose of this study was to examine the effect of a family-oriented social skills training program on cochlear implant users.
Methods: In this experimental study, 16 volunteer families consisting of mothers and their 12-19 year old children, who had undergone cochlear implantation at least two years in advance, were chosen from 328 families, members of the Hearing Rehabilitation Association of Iran. They responded to social skills rating scale as pre-test after they were randomly assigned to control and experimental groups. The experimental group underwent a 12-session social skills training. The social skills rating scale was then administered as a post-test in the two groups.
Results: The results showed the effectiveness of the family-oriented social skills training program on assertion (p < 0.01), self-controlling (p < 0.01), and general social skills (p < 0.01); however, they showed no significant effect on cooperation (p > 0.05).
Conclusion: The study revealed that family-oriented social skills training program is effective in improving the social skills of individuals with cochlear implantation. Therefore, this training program can be employed to improve these skills as an integral part of the rehabilitation program.
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 39 سال 1391
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان