پاسخ هاي ساختاري كليه ماهي صبيتي (Sparidentex hasta) در سازش با شوري هاي مختلف محيطي

Renal histomorphological responses in adaptation to different environmental salinities in Sparidentex hasta

تعادل آب و الكتروليت ها در محيط هاي هايپراسمتيك دريايي و هايپواسمتيك براي موجودات آبزي اهميت حياتي دارد. كليه ها به عنوان يكي از اندام هاي دفعي نقش مهمي در تنظيم اسمزي و حفظ و نگه داري هوميوستازي مايعات بدن ايفا مي كند. در اين مطالعه اثر اعمال شوري هاي مختلف بر تغييرات ساختار كليه در ماهي صبيتي Sparidentex hasta مورد بررسي قرار گرفت. اين مطالعه با 4 تيمار و سه تكرار انجام شد. در هر تانك تكرار 15 عدد ماهي در مخازن پلي اتيلن 300 ليتري قرار داده شده بود و دوره آزمايشي مواجهه با شوري هاي مختلف به مدت 14 روز به طول انجاميد. تيمارها شامل شوري هاي 5، 20، 60 گرم در ليتر و شوري كنترل (40گرم در ليتر) بودند. نتايج مطالعه تغييرات در قسمت مياني كليه، قطر لومن توبول پروكسيمال ابتدايي در 24 ساعت اول قرارگيري در شوري 5 و 20 گرم در ليتر افزايش معني داري مشاهده شد (05/0P < ). قطر لومن توبول پروكسيمال در قسمت دوم در طي سازش با شوري هاي مختلف در طول دوره نمونه برداري تغيير معني داري را نشان نداد ( 05/0P > ). قطر لومن توبول ديستال در قسمت مياني كليه در تيمار 60 گرم در ليتر در روز دوم آزمايش افزايش معني داري نشان داد (05/0P < ). همچنين در شوري هاي 5 و 40 گرم در ليتر در 24 ساعت اول اختلاف معني داري مشاهده شد (05/0P < ). بررسي ضخامت ديواره قسمت هاي مختلف لوله ي ادراري در قسمت مياني و انتهايي كليه اختلاف معني داري نشان نداد( 05/0P > ). بر اساس نتايج به دست آمده، تغييرات در ساختار بافتي كليه طي 48-24 ساعت پس از استرس وارد شده به حالت پايه باز مي گردد، كه نشان دهنده ي غلبه ماهي بر استرس محيطي وارد شده است.

Water and electrolyte balance is vital for aquatic organisms in both hyper and hypo osmotic environments. Kidneys as excretory organs play an important role in osmoregulation and body fluid homeostasis. In this study a total number of 180 Sobayti (Teleost: Sparidentex hasta) were exposed to different salinities to assess changes in the kidney structure and alterations in plasma levels of electrolytes, glucose and cortisol. Salinity challenges were examined for a period of 14 days in four experimental groups: 40ppt as control and 5, 20 and 60 ppt as other experimental treatments. 24 hours after salinity challenge, significant changes were observed in the lumen diameter of the primary proximal tubule at the sections from trunk kidney in both 5 and 20 ppt conditions (P < 0.05). Lumen diameter of the second part of the proximal tubule did not differ in any of the experimental salinities (P > 0.05).However, lumen diameter of the distal tubule of nephron in the trunk kidney, increased significantly in 60 ppt treatment 48 hours from starting the experiment (P < 0.05). The thickness of the epithelium tubule in both trunk and tail parts showed no significant differences during the adaptations (P > 0.05). According to the results, histomorphological changes in the different parts of the kidney returned to the basic structure with in 24 to 48hours after exposure to different salinities.