نظري جديد درباره اطناب و بررسي عملي اين نظر در داستان رستم و اسفنديار

New theory about verbosity and practical studies of the story in the story Rostam and Esfandiar

اطناب يكي از رايجترين صنايع ادبي است كه در علم معاني مطرح ميشود و مانند شگردهاي ديگر بلاغي داراي معني ضمني است. مساله اصلي مقاله اين است كه عليرغم آنچه در كتابهاي معاني آمده است «معني ضمنيِ اطناب» با «شيوه هاي اطناب» متفاوت است و آنچه باعث زيبايي و تاثيرگذاريِ اطناب بر خواننده ميشود شيوه بيان آن نيست بلكه معناي ضمني آن است. نگارنده كه اعتقاد دارد اصول علم معاني را بايد از شاهكارهاي ادبيات استنباط كرد، براي توضيح اين مساله، سبك اطناب و معني ضمني آن را در داستان رستم و اسفنديار از شاهنامه فردوسي بررسي نموده و به اين نتيجه رسيده است كه همه موارد اطناب در اين داستان داراي معني ضمني هستند و اين معني ضمني كه دليل هنري بودن اطناب فردوسي است در اثرگذاري داستان رستم و اسفنديار بسيار كارساز بوده است و بسامد اين شگرد بلاغي به ميزاني است كه از ويژگيهاي سبكي شاهنامه نيز به شمار مي آيد.

Verbosity is one of The most common literal artifacts which is set forth in the semanticsand the like Other rhetorical devices have implicit meaning. The main problem of the paper is that despite whatsoever is in the semantic books implicit meaning of verbosity is different with verbosity methods " with "implicit redundancy means". And what is effective on the beauty and style on the reader is not how wordy statement of it but is its Implication. The author believes that the semanticsprinciples should be understood ofthe literature masterpieces, to explain this phenomenon, considers verbosity style and its implicit meaning in the storyRostam and Esfandiar of Shahnameh of Ferdowsi, and come to the conclusion that all Cases of verbosity have implicit meanings and this implicit meaning is the reason of being artifact of Ferdowsi verbosity , Rostam and Esfandiar has been very effective of the impact of the story. the frequency of this rhetorical ploy is considered To the extent of style characteristics of the epic(shahnameh).