تاويل، ابزار عوام‌فريبي در بهاييت

Interpretation; a Means of Demagogy in Bahaʹʹism

اديان ساختگي براي ادامه حيات خويش، به هر چيزي متمسك مي‌شوند تا مشروعيت خود را اثبات نمايند. بهاييت نيز به لحاظ ماهيت خود، خارج از اين قاعده نيست؛ بدين منظور دست به دامن «تاويل» مي‌شود. اين مقاله با رويكرد نظري و روش كتابخانه اي، با هدف خلع سلاح اين مدعيان، با پس از تعريف واژه تاويل، بررسي ارتباط آن با «تنزيل» و «اقتباس» و همچنين بررسي خود اين واژه در قرآن و بيان نمونه هايي از تاويلات بهايي، درصدد ابطال اين مدعا برآمده است.

Apocryphal religions resort to every possible argument in order to establish their legitimacy and be able to survive. With regard to its nature, Bahaʹism is not an exception, so it resorts to providing "exoteric commentary". The present paper tries to nullify this claim and refute such claims, using a theoretical approach and library method. So, the term "exoteric commentary is defined, its relationship with "literal meaning", and "modification" reviewed and the term used in the Quran, investigated. The paper cites some examples from Bahaʹi exoteric commentaries