تاملي در مفهوم «هنر زمينه‏ساز»

Reflections on the art of "ground-setting"

چكيده اين مقاله با هدف تاملي بر موضوع «هنر زمينه‏ساز» و در جست‌وجوي ريشه‌هايي كه با اصول هنر و مآثر هنري ديني و اسلامي تناسب بيابد، بحث «زمينه‏سازي» در دكترين مهدويت را بررسي مي‌كند. سپس در بستر آن، بحث «هنر زمينه‏ساز» را با تاكيد بر مفردات اين تعبير و سپس تركيب مذكور، به بحث مي‌گذارد. در بحث از هنر به دو شيوه نگاه به هنر در حوزه مباحث نظري مي‌پردازيم. از سويي هنرِ مبتني بر اراده و اختيار هنرمند و از سوي ديگر هنرِ مبتني بر شهود و بي‏اختياري هنرمند را مطرح و سپس بحث «هنر زمينه‏ساز» را در بستر اين دو نگاه بررسي كنيم. و در نهايت با استفاده از مباحث انديشمندان حوزه هنر ديني و اسلامي، يكي از آن‌ها را با حوزه دين و مآثر هنري و دينيِ فرهنگ و تمدن اسلامي متناسب‌تر دانسته، مبتني بر آن، هنر ديني منتظر را مورد بحث قرار مي‏دهيم و گفتني است در اين تعبير «هنر منتظر» را از «هنر زمينه‏ساز» دقيق‌تر و صحيح‌تر مي‏دانيم. در اين مقاله مي‏كوشيم به اشكال‌هايي كه ممكن است در پذيرش اين شيوه نگاه در رويارويي با روش‏هاي متعارف تبليغ، برنامه‌ريزي يا برگزاري همايش‏ها (يا جشنواره‌ها) ايجاد شود، پاسخ دهيم.

Abstract This paper aims to analyse the issue of “ground-setting art” in the context of groundsetting preparations in the messianic Mahdism Doctrine, seeking out the roots and principles of a type of Art that fits well with the religious and Islamic characteristics. Then, in this context, we will be discussing such a concept as the ground setting art with the emphasis on the entities, and then combine the abovementioned entities in the argument. In discussing, we present two ways to look at the field of art in the theoretical arguments. On the one hand, the art and the artist are viewed as functioning on decisions and choiceand on the other hand, art would be based on the artistʹs intuitions and the subconscious power driving them. After that, we discuss the art of "ground-setting" in the context of both above mentioned methods and argue that one of them is more in line with religious art and the artistic and religious aspects indicative of Islamic culture and civilization. Based on this, we consider thereligious art of ground-setting more accurately. We think the term “waiting art” conveys a more exact and correct meaning of out intentios that “ground-setting art”. In his article, we make an effort to explain and respond to the challenges that may result from acceptance of this way of looking at things in the face of conventional advertising, or planning and holding conferences (or festivals).