رابطه سوگيري‌هاي خودكارآمدي رياضي با انگيزش، عواطف و عملكرد تحصيلي در دانش‌آموزان دوره راهنمايي شهر شيراز

On the Relationship between Self-Efficacy Biases and Educational Motivation, Affects and Performance of Guidance-School Students of Shiraz

هدف از اين مطالعه، بررسي ميزان سوگيري باورهاي خودكارآمدي دانش‌آموزان با توجه به ملاك‌هاي بيروني، و تاثير آن بر پيامدهاي انگيزشي،‌ عاطفي و عملكرد تحصيلي آنان بوده است. جامعه آماري اين تحقيق را دانش‌آموزان پابه دوم راهنمايي تشكيل مي‌دادند و نمونه مورد مطالعه شامل 273 نفر از دانش‌آموزان (150 دختر و 123 پسر) بودند كه ‌به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري اطلاعات پرسشنامه‌اي متشكل چند مقياس براي سنجش خودكارآمدي، انگيزش، عواطف و احساس نسبت به مدرسه، به همراه يك آزمون رياضي محقق ساخته بوده است. براساس اختلاف نمره مقياس خودكارآمدي با معدل سه نمره ارزيابي معلمان،‌ ارزيابي همكلاسان و نمره كسب شده در آزمون رياضي،‌ دانش‌آموزان به سه گروه داراي قضاوت‌هاي خودكارآمدي خوشبينانه،‌ واقع‌بينانه و بدبينانه تقسيم شدند. تحليل داده‌ها با استفاده از شيوه تحليل واريانس و آزمون تي صورت گرفته است. يافته‌ها نشان ‌داد كه بيشتر دانش‌آموزان دچار خطاي بيش‌برآورد خودكارآمدي تحصيلي‌ هستند. تحليل واريانس پيامدهاي انگيزشي و عاطفي حاكي از تفاوت معنادار ميانگين گروه‌ داراي باورهاي خودكارآمدي واقع‌بينانه و بدبينانه، به نفع گروه اول بود. همچنين در متغير عملكرد رياضي ميانگين‌هاي هر سه گروه بطور معناداري از يكديگر متفاوت بودند. گروه داراي باورهاي بدبينانه بالاترين و گروه داراي باورهاي خوشبينانه كمترين نمره عملكرد رياضي را دارا بودند. اين نتايج نشان دهنده ارتباط نوع باورهاي خودكارآمدي دانش‌آموزان با جنبه‌هاي انگيزشي،‌ عاطفي و عملكردي در امور تحصيلي است. با توجه به برآورد غير واقع بينانه دانش‌آموزان از كارآمدي تحصيلي خود، توصيه مي‌شود درباره واقعي‌تر نمودن خودكارآمدي آنان چاره‌انديشي شود.

The aim of the present study is to investigate the biases of studentsʹ self-efficacy with regard to some external criteria and its impact on educational motivation, affects and performance outcomes. Participants were 273 second-grade guidance-school students (150 female, 123 male) who were selected by cluster random sampling. The instruments were scales about self-efficacy, motivation, affects and sense to school .On the basis of subtraction of a criterion score (yielded by the average value of teacher evaluation, peers evaluation and the studentsʹ math performance), students were divided into three self-efficacy judgmental groups, i.e. pessimists, optimists and realists. The results showed that most of the students overestimated their math self-efficacy. Analysis of variance for motivation and affects outcomes showed significant differences between the means of pessimists and realists groups in benefit of the optimists group. Also, all groups were significantly different in math performance. Pessimists group had the highest and the optimists group the lowest scores. The results indicated a relationship between the kind of self-efficacy judgments and educational motivation, affects, and math performance. Due to unrealistic estimates of studentsʹ academic efficacy, it is recommended to find a solution for this problem.