شناسايي و تحليل مهم‌ترين عوامل بازدارنده اداري ـ خدماتي صادرات كالاهاي غيرنفتي در بنگاههاي كوچك و متوسط (مطالعه موردي استانهاي خراسان رضوي و شمالي)

The Major Administrative-Services Barriers Affecting Non-Oil Exports in SMEs: The Case of Razavi and North Khorasan Provinces

يك بنگاه صادراتي پس از بازاريابي، توليد و آماده سازي محصول، در فرايند خروج كالا از كشور (تجارت خارجي) با عملكرد دستگاه هاي مختلف دولتي و خصوصي مواجه مي شود كه در اين پژوهش، به شناسايي مهم‌ترين فعاليت هاي بازدارنده اين بخش از فرايند صادرات پرداخته شده و اثر تغيير «تجربه صادراتي» و «اندازه سازمان»، بر بازدارندگي فعاليت هاي اداري ـ خدماتي صادرات مورد تحليل قرار گرفته است. جامعه آماري اين پژوهش، تمامي بنگاه هاي صادراتي مستقر در استان هاي خراسان رضوي و خراسان شمالي است. با توجه به حجم جامعه آماري (350 بنگاه صادراتي)، تعداد 54 نمونه به شيوه تصادفي اخذ گرديد. ابزارهاي مختلف آمار توصيفي، آمار استنباطي (پارامتريك و ناپارامتريك) به‌منظور تحليل داده هاي آماري حاصل در اين بخش استفاده شد. در بخش دوم با هدف بررسي بيشتر نتايج، از تعداد 20 نفر از آزمودني ها كه تجربه بيشتري در انجام فعاليت هاي اداري ـ خدماتي صادرات داشتند، مصاحبه هايي به‌صورت نامنظم حضوري و تلفني صورت گرفت. نتايج نشان مي دهد دو فعاليت «انتقال ارز به كمك بانك»، «حل‌وفصل دعاوي» و سازمان هاي متولي «انتقال ارز» و «مراجع حل اختلاف» بيشترين موانع اداري ـ خدماتي صادرات را ايجاد مي‌كنند. در مصاحبه هاي انجام شده، «اعمال تحريم‌هاي بانكي»، «عدم شفافيت در قوانين» و «ضعف سيستم قضايي در كشورهاي مقصد» به‌عنوان مهم‌ترين دلايل بازدارندگي ها عنوان شده اند.