نقش واسطه اي بخشايش در رابطه ي ويژگي هاي شخصيتي و بهزيستي روان شناختي نوجوانان

Personality and Psychological Well-Being: Mediation Role of Forgiveness in Adolescents

هدف از پژوهش حاضر بررسي نقش واسطه اي متغير بخشايش در رابطه ي ويژگي هاي شخصيتي و بهزيستي روانشناختي در نوجوانان شهر شيراز بود. بدين منظور تعداد 328 نفر از دانش آموزان دبيرستان هاي شهر شيراز با ميانگين سني 17 سال به روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي انتخاب و مقياس هاي مورد نظر توسط آنها تكميل شد. در اين پژوهش از سه مقياس پنچ عاملي شخصيت، بهزيستي روانشناختي و بخشايش صفت استفاده شد. روايي و پايايي اين مقياس ها در حد رضايت بخشي محاسبه شد. به منظور تجزيه و تحليل داده ها، از روش تحليل رگرسيون چندگانه به شيوه ي همزمان و منطبق با مراحل بارون و كني استفاده گرديد. يافته ها بيانگر اين بود كه بعد روان رنجوري از ابعاد پنچ عامل شخصيت پيش بين منفي و معني دار بخشايش و بهزيستي روانشناختي بود. ابعاد برون گرايي، گشودگي، توافق پذيري و وظيفه شناسي هم به طور مثبت و معني دار پيش بيني كننده ي بخشايش و بهزيستي روانشناختي بودند. همچنين نتايج نشان داد كه ابعاد پنچ عامل شخصيتي با واسطه ي بخشايش مي توانند بر بهزيستي روانشناختي تاثيرگذار باشند. در نهايت مي توان گفت كه ابعاد مثبت شخصيتي با فعال كردن عواطف مثبت بر بخشايش و فرآيندهاي بخشايش موثر بوده و از اين طريق مي توانند بر بهزيستي روانشناختي تاثيرگذار باشند.

The aim of this study was to check the mediating role of forgiveness between big five personality and Psychological Well-Being in adolescents in Shiraz city. Participants were 328 high school students (148 boys, 180 girls) were selected by cluster sampling in Shiraz. Mean age of the students was 17.They filled out three self-report instruments: Big – Five Personality Scale, Psychological Well- Being Inventory and Trait Forgivingness Scale. The path diagram of hypothetical model tested by regression analyses, according to recommended steps of Baron and Kenny (1986). The results showed that the Big – Five personality dimensions can predict forgiveness and Psychological Well-Being significantly. Also result indicated that Big – Five personality dimensions influence in Psychological Well-Being by mediating role forgiveness. Implications and suggestion for future studies are discussed