ابن شهاب زهري و عداوت اهل بيت عليهم السلام

Ibn Shahab Zuhri and Enmityof the Household of the Prophet

زهري راوي شاخص جوامع حديثي اهل سنت و داراي رواياتي در جوامع حديثي شيعه است كه ضمن ارتباط با امامان (سجاد و صادقين(ع)) 45سال را در مناصب مختلف در دربار مروانيان گذراند و به پشتوانه اين ارتباط بهره‌مند زيست و در جريان ساماندهي و نگارش اخبار نقش برجسته‌اي ايفا كرد. اين كارنامه سبب داوري‌هاي متعارضي در باره‌اش شد. در حالي كه شيخ طوسي و برخي ديگر او را «عدو» خوانده‌اند محقق بهبهاني و بعضي ديگر وي را شيعه به شمار آورده و حتي رازدار امام سجاد(ع) دانسته‌اند. رجاليان معاصر، آيه الله خويي و علامه تستري او را چهره‌اي اهل تسنن و ميانه‌رو خوانده‌اند. از بررسي رفتار دنياگرايانه و روايات عمدتاً جانبدارانه‌اش برمي‌آيد او كه در مرز دشمني با اهل‌بيت (ع) حركت مي‌كرد به عداوت نزديك‌تر بود و به مرور زمان با اجراي نقشه حاكمان در ساماندهي به اخبار و رقابت با صادقين(ع) انحرافش بيش‌تر شد لذا نسبت عداوت به او دور از صحت نيست.

Being an outstanding hadith transmitter of Sunni hadith collections as well as narrating some hadiths in Shiite collections while having some relation with Shiite fourth, fifth, and sixth Imams on the one hand and occupying various posts for 45 years in Marwanid court on the other, Zuhri played a significant role in organizing and writing down hadiths. Such a background caused contradictory judgments on his real position. While al-Shaikh al-Tusi and some others called him enemy, al-Muhaqqiq al-Bihbahani and others considered him Shi‘a and even a trusty, close companion of the fourth Imam and some such contemporary scholars as al-Khuee and Tustari, treated him as being Sunni but a moderate figure. Investigation of his mundanely behavior and chiefly partial narrations reveals that he was on the border moving closer to enmity and going astray more and more with the passage of time. Thus, to consider him as enemy is not that far from truthfulness.