رابطه بين نحوه گذران فراغت و هويت ملي جوانان شهر تهران

Relationship between Leisure Times and National Identity of the Youth in Tehran

هدف اين مقاله، بررسي رابطه بين نحوه گذران فراغت و هويت ملي جوانان شهر تهران است. چارچوب نظري اين پژوهش، تيوري كنش متقابل نمادين و نظريه گيدنز است. جامعه مورد مطالعه، كليه جوانان 15 تا 29 ساله شهر تهران بوده كه تعداد 407 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شده است. از روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي استفاده شده و پس از بررسي اعتبار و روايي پرسشنامه، با روش پيمايشي، اطلاعات لازم جمع آوري و مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. تعداد هفت فرضيه مورد بررسي قرار گرفته و نتايج زير به دست آمد: فراغت مجازي، فراغت ورزشي و فراغت ماهواره محور رابطه منفي و معكوسي با هويت ملي داشته است. فراغت مذهبي با هويت ملي رابطه مثبت و مستقيمي داشته است. بين فراغت فرهنگي، فراغت عاميانه، تحصيلات و سن با هويت ملي رابطه معناداري وجود ندارد. بين جنسيت، وضعيت تاهل، منطقه سكونت و شغل با هويت ملي رابطه معناداري وجود دارد. مجموع اين متغيرها 5/51 درصد از تغييرات هويت ملي جوانان را تبيين مي كنند.

The purpose of this paper is to study the Relationship between Leisure Times and National Identity of the Youth in Tehran. The theoretical framework is based on symbolic interaction theory and the theory of Antony Giddens. The population is 15 to 29 years old of Tehran.407 people were selected as the sample size. Sampling method is Multi-stage sampling. The search method is survey. Seven hypotheses have been studied and the following results were obtained: Figurative leisure, sporty leisure and "satellite-based" leisure have negatively and inversely related to national identity. Religious leisure has a direct and positive relationship with national identity. There is not relationship between cultural leisure, folk leisure, education and age with national identity. There is relationship between sex, marriage position, dwelling place, job with national identity. Sum of these variables explained 51.5% of national identity changes.