طراحي الگوي بومي مديريت منابع مراكز مشاوره بيماري هاي رفتاري در ايران

Designing a Domestic Model for Resource Management at Counseling Centers for Behavioral Illnesses in Iran

مقدمه: تاسيس مراكز مشاوره بيماري‌هاي رفتاري، راهكار اجرايي پيشگيري از ايدز و بيماريهاي عفوني ناشي از روابط جنسي و سو مصرف مواد در كشورهايي است كه دربرنامه پيشگيري موفق بوده اند؛ ضرورت دارد كه اين مراكز با داشتن الگوي مديريتي مناسب، بهتر بتوانند با استفاده از امكانات موجود به اهداف از پيش طراحي شده خود برسند. هدف اصلي پژوهش حاضر طراحي الگوي بومي مديريت منابع مراكز مشاوره بيماري‌هاي رفتاري در ايران بود. روش كار: در اين پژوهش توصيفي-تطبيقي براي جمع‌آوري داده‌ها از كشورهاي مورد مطالعه، فرم گردآوري اطلاعات تنظيم گرديد. سپس بر مبناي ااطلاعات به دست آمده، جداول تطبيقي بر اساس ابعاد اهداف پژوهش تهيه و در ادامه بر اساس شاخص هاي مورد نظر الگوي اوليه طراحي گرديد. جهت تست الگو و اعتبارسنجي از پرسشنامه استفاده شد. و سپس با تكنيك دلفي با نظرخواهي 30 نفر شامل متخصصين، ‌اساتيد و مديران و كارشناسان وزارت بهداشت و دانشگاه‌ها بهره‌گيري به عمل آمد. يافته‌ها: همه كشورهاي مورد مطالعه عليرغم چالش‌هاي موجود،‌منابعشان‌را در جهت مديريت پيشگيري و درمان ايدز و ديگر بيماريهاي رفتاري بكار گرفته‌اند. در اغلب كشورهاي مورد مطالعه مراكز غير متمركز بوده و در روستاها نيز خدمات مشاوره و توزيع ملزومات پيشگيري امكان‌پذير بوده و بعلاوه،‌ اين خدمات در مراكز ارايه خدمات باليني و مراقبت‌هاي اوليه ادغام شده است.در برخي كشورها آموزش و مشاوره آنلاين و اينترنتي بكار گرفته شده است. نتيجه‌گيري: نتايج مطالعات حاضر نشان مي‌دهد بهره‌گيري از امكانات سازمانهاي غير دولتي،‌رايگان بودن كليه خدمات مركز مشاوره،‌ ادغام خدمات مشاوره در خدمات مراقبت‌هاي اوليه، لزوم آموزش مداوم به پرسنل اين مراكز، راه‌اندازي مراكز ويژه‌ي گروه هاي پرخطر مانند روسپيان، آموزش در مدارس، ‌راه‌اندازي وب ‌سايت‌هاي آموزشي مرتبط، جذب كمك‌هاي بين‌المللي مي‌تواند به بهبود مديريت منابع و عملكرد مراكز مذكور منجر گردد.

Background & Objectives: Establishing Counseling Centers for Behavioral Illnesses (CCBIs) is a practical solution for preventing AIDS, sexually-transmitted diseases, and drug abuse in countries that have successfully implemented prevention programs. More efficient management models can help such centers better achieve their goals using the inevitably limited existing resources. The main goal of this study was to design a domestic model for resource management at CCBIs. Methods: In this descriptive-comparative study, a form was designed to gather relevant data from countries being studied. Based on the study goals, gathered data were organized into comparative tables, based on which the primary model was designed. A questionnaire was used to test and validate the primary model. The model was finalized by collecting the opinions of 30 experts, faculty members, and managers from the Ministry of Health and Universities of Medical Sciences using the Delphi technique. Results: All countries studied had used their resources for managing prevention and treatment programs for AIDS and other behavioral diseases despite existing challenges. In most countries studied, the clinics were decentralized and counseling and contraception services were also provided in rural areas. Besides, such services were often integrated with primary care clinical services. Occasionally, internet-based, online counseling was also used. conclusion: The present investigation showed participation of non-governmental organizations, provision of all services free of charge, integration of services into primary care clinics, continuing education for the personnel of CCBIs, establishing special centers for high-risk groups such as sex workers, school-based health education, launching educational websites, and absorbing international aid can all contribute to improvement of resource management and performance at CCBIs.