رابطه بين هوش عاطفي، هوش معنوي و تاب‌آوري

The Relationship between Emotional Intelligence, Spiritual Intelligence and Resilience

اين پژوهش با هدف شناخت رابطه بين هوش عاطفي، هوش معنوي و تاب آوري انجام شد. گروه نمونه شامل 354 دانشجوي كارشناسي ارشد (188 دختر و 166 پسر) دانشگاه شيراز در سال تحصيلي 88-89 بود كه به روش نمونه گيري طبقه اي انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل مقياس تاب آوري بزرگسالان همدال و همكاران (2001)، پرسشنامه هوش عاطفي پترايدز و فارنهام (2001) و مقياس هوش معنوي كينگ (2008) بود. نتايج نشان داد نمرات كلي هوش عاطفي و هوش معنوي به طور مثبت و معني داري نمره كلي تاب آوري را پيش بيني مي كنند اما هوش عاطفي پيش بيني كننده قوي تر تاب آوري است. علاوه بر اين، ابعاد شايستگي فردي، انسجام خانوادگي و ارتباط با دوستان در متغير تاب آوري از طريق معناسازي شخصي (در هوش معنوي) و خوش بيني (در هوش عاطفي) قابل پيش بيني بودند. در مقايسه دو جنس تنها ميانگين نمرات هوش معنوي دختران به نحو معني داري از ميانگين نمرات پسران بيشتر بود و در دو متغير ديگر، تفاوت معني داري بين ميانگين نمرات مشاهده نگرديد.

This study examined the relation of Emotional Intelligence (EQ) and Spiritual Intelligence (SQ) to resilience. Participants were 354 postgraduate students (188 females, 166 males) from Shiraz University. They completed the Hjemdal et al’s. Resilience Scale for Adults (2001), the Petrides and Furnham’s Emotional Intelligence Questionnaire (2001) and the King’s Spiritual Intelligence Scale (2008). In data analysis, multiple regression (enter method) and independent samples t-test were used. Results showed that emotional intelligence in comparison with spiritual intelligence was a stronger predictor of resilience. Moreover, the personal competence, family cohesion, and social resources were predictable from personal meaning production and optimism. There were no significant differences between male and female in mean scores of EQ and resiliency but females get higher scores in SQ than males.