تاثير آموزش شادكامي به شيوه ي شناختي- رفتاري فوردايس بر سلامت عمومي و هوش هيجاني دانشجويان

The effect of happiness training using the Fordyce cognitive behavioral method on general health and emotional intellingence of students

در اين پژوهش،به منظور بررسي اثر بخشي آموزش شادكامي بر سلامت عمومي و هوش هيجاني دانشجويان با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي تعداد 500 دانشجو به پرسشنامه سلامت عمومي گلدبرگ (1979) پاسخ دادند سپس،هفتاد نفر از دانشجوياني كه از سلامت روان پايين برخوردار بودند به شيوه تصادفي انتخاب و به دو گروه 35 نفري آزمايش و گواه تقسيم شدند.به منظور پيش آزمون برروي دو گروه آزمون هوش هيجاني پترايدز و فارنهام(2002)، اجرا شد. سپس،براي گروه آزمايش، 8 جلسه ي120 دقيقه اي آموزش شادكامي به شيوه شناختي ـ رفتاري فوردايس برگزار گرديد برروي گروه گواه هيچ روشي اعمال نشد. پس از اجراي جلسات آموزشي دوباره هر دو گروه با آزمون هاي سلامت عمومي و هوش هيچاني پس آزمون شدند.به منظور پايداري اثر آموزش سه ماه بعد هر دو گروه مورد پيگيري قرار گرفتند. نتايج نشان مي دهد آموزش شادكامي به شيوه شناختي ـ رفتاري موجب افزايش سلامت عمومي و هوش هيجاني دانشجويان شده است. اين نتايج در مرحله پيگيري نيز برقرار بود، آموزش شادكامي در افزايش سلامت عمومي و هوش هيجاني دانشجويان دختر و پسر تفاوت معناداري نشان نداد و تاثير آموزش شادكامي به عنوان متغير مستقل بر متغيرهاي وابسته با توجه به عامل جنسيت معنادار نبود.

This research intend to investigate the impact of happiness training through the cognitive، behavioral method of Fordyce on the mental health and emotional intelligence of university students. In so doing، at first a sample consisting of 500 students were randomly selected from various faculties.The selected student were then tested by the General Health questionnaire. Then 70 student who had obtained high scores in the and supperin prom low mental health، were randomly selected، and then divide into two groups of 5: an experimental group and emotional intelligence test of petraidz and Farenham. Later، the experimental group received happiness training during 8 sessions that each lasted 120 minutes and the members of control group continued their normal daily lives. Then، both groups participated in a post-test and were tested by the 3 afore – mentioned tests. In order to make sure about the consistency of training effect، both groups were reassessed 3 months later. The obtained data were analyzed through the statistical method of multivariable covariance and Spss-15 statistical software. The obtained results revealed that happiness training increases the emotional intelligence and mental health of students. Moreover، the difference between the experimental and control group in both variables was significant، however happiness training did not reveal a significant difference in the emotional intelligence and mental health of males and females as two different genders.