نقل به معنا در قرآن

Para phrasing in the Qur’an

«نقل به معنا» يعني گزارشگر، مضمون و محتوا را به شنونده منتقل كند، بي‏آنكه اصراري بر نقل عين سخن يا حادثه داشته باشد. قرآن كريم نيز، گاهي سخناني را از افراد مشخصي با عبارات متفاوت و مربوط به يك جريان خاص نقل كرده يا يك حادثه را از زواياي متفاوت، گزارش كرده است. شواهد اثبات‏كننده وقوع اين موضوع در قرآن عبارت است از: غيرعرب بودن برخي افرادي كه در قرآن، سخن آنان نقل شده است؛ اعجاز قرآن و عدم امكان هماوردي؛ تفاوت‏هاي تعبيري قرآن در نقل يك جريان يا گفتار؛ رعايت فواصل آيات؛ و نقل زبان حال در قرآن. با توجه به آگاهي كامل گزارشگر، يعني خداوند متعال، به ويژگي‏هاي زباني، معناي سخن به صورت كامل، منتقل شده و به گونه‏اي در تعابير تصرف شده كه مقصود واقعي گوينده اصلي، با تعبيري فصيح و بليغ‏تر بيان شده است. باور به وجود نقل به معنا نتايج متعددي در برخي از علوم اسلامي مانند فقه، تفسير و علوم قرآني دارد؛ از قبيل: جواز نقل به معنا در گزارش‏ها، پاسخ به شبهه ناهماهنگي در نقل‏هاي قرآن، و دفاع از واقع‏نمايي زبان قرآن. روش اين پژوهش توصيفي ـ تحليلي است.

"Paraphrasing" means expressing the deep meaning and thrust without using the exact words when we want to clarify an idea or occurrence. Sometimes, the Qur’an talks about certain people using different expressions to describe a particular event or introduces an account about an event from different perspectives. The evidence proving this phenomenon in the Qur’an is as follows: non-Arab identity of some of the people cited in the Qur’an; the miracle in Qur’an and its being unique, the use of different expressions in describing an event or relating a saying; observing the distances between different verses and conveying inner meaning of the Qur’an. Since the narrator, i.e., the Most High God, has a full knowledge of linguistic features, the meaning is conveyed accurately and the expressions are used in such a way that the real intent of the speaker is eloquently and fully expressed. The belief in the existence of paraphrasing has some effects on Islamic sciences including fiqh (Islamic jurisprudence), the Qur’an commentary, and Qur’anic sciences. For example, paraphrasing can be used in such cases, like narrating, rebutting the fallacious claim that the Qur’an is disharmonious in its narrations and defending the fact that the language of the Qur’an reflects the reality. The research method is descriptive-analytical