امام خميني قدس‏سره و كاربردهاي روايات تفسيري

Imam Khomeini (May his spirit be sanctified) and Applications of Interpretive Traditions

اعتبار و كاربرد روايات تفسيري همواره مورد بحث قرآن‏پژوهان بوده است. احاديث تفسيري نزد امام خميني قدس‏سره از منابع مهم و پركاربرد تفسيري است. در انديشه ايشان، احاديث معصومان عليهم‏السلام داراي روحانيت و نورانيتي است كه در ديگر كلمات نيست. هرچند ايشان برخلاف عقيده‏شان درباره روايات فقهي، براي روايات تفسيري حجّيتي قايل نيست، اما اين عدم حجّيت به معناي اسقاط روايات تفسيري از درجه اعتبار و به كنار انداختن آنها نيست و از اين‏رو، از آن در روش تفسيري خود بسيار استفاده كرده‏اند. هدف اين نوشتار بررسي ميزان و چگونگي استفاده امام راحل از روايات تفسيري است. بررسي كاربرد روايات تفسيري در آثار حضرت امام نشان مي‏دهد، ايشان از روايات تفسيري در كاربردهايي همچون تاويل، جري و تطبيق و بيان مصداق آيات، تفسير و سبب نزول آيات استفاده كرده‏اند.

Researchers of the Qur’an have devoted much attention to subject of the validity and application of interpretive riwayat (traditions). Imam Khomeini (may his spirit be sanctified) regards interpretive traditions as important and most useful source of interpretation. He thinks that the Fourteen Infalliblesʹ traditions have a kind of spirituality and illumination which the sayings of others lack. Although, contrary to his views about legal traditions, he does not consider interpretive traditions as authoritative, this does not mean that he considers interpretive traditions unreliable or rejects them. Therefore, he frequently uses interpretive traditions in his commentary of the Qur’an. The present paper investigates how and to what extent has Imam Khomeini referred to interpretive traditions. The instances of the traditions he has cited have been calculated after reviewing the interpretive traditions in all his works. It seems that he has used interpretive traditions in such instances as esoteric commentary, applicability, conformation and explanation of the meanings of Qur’anic verses, commentary, and the occasion of the revelation of Quranic verses