رويكردي تربيتي به آيات انذار و تبشير

A Training Approach towards Warning and Glad Tiding Verses

توجه و مداقه در آيات قرآن به منظور وضوح بخشي به مفاهيم تربيتي آن، كه در اينجا به آيات انذار و تبشير منحصر گشته است، هدف اصلي اين نوشتار است. از آنجا كه انذار و تبشير در جايگاه روش تربيتي است بررسي در اين مجال به يافتن مباني و اصولي كه منشا اين روشها است اختصاص يافته است. اين مهم با استفاده از روش توصيفي- تحليلي در دو مرحله بررسي به تفكيك آيات انذار و تبشير و بررسي توامان آنها انجام شده است. حاصل پژوهش علاوه بر ارايه جدولهايي از اصول و فنون تربيتي منطبق با اين آيات، لزوم همراهي و هماهنگي اين دو با يكديگر به منظور تحقق اصل اعتدال روحي است.

The main purpose of this study is to meditate in the verses of the holy Quran, specifically in warning and glad verses, in order to explain their training concepts. As warning and glad tiding are regarded in training, the researchers will try to find the bases and principles underlying them. This is performed in a descriptive-analytic method in two phases. In the first phase, verses related to warning and glad tiding were reviewed separately. In the second phase, they were reviewed together. The findings of this research, including some tables illustrating the training principles and techniques coinciding with the verses, indicated that warning and glad tiding must be employed together to accomplish the principle of spiritual balance.