برچسب‌گذاري مواد غذايي «تراريخته» و حقوق مصرف كنندگان

Labeling of genetically modified foods and Consumersʹʹ rights

حضور مواد غذايي تراريخته در بازار مصرف از دهه‌ي 90 ميلادي آغاز شده است. شايع‌ترين محصولات تراريخته سويا، ذرت، پنبه و كانولا هستند و مهم‌ترين دست‌كاري ژنتيكي مقاومت آن‌ها در برابر علف‌كش‌ها و آفات گياهي است. نگراني درباره‌ي ايمني اين مواد غذايي منجر به ايجاد اقداماتي در زمينه‌ي برچسب‌گذاري آن‌ها گرديد. از 1997م. تاكنون طبق مصوبات اتحاديه اروپا نحوه برچسب‌گذاري محصولات تراريخته تعيين شده است. اغلب موافقان اين امر، داشتن اطلاع كافي نسبت به ويژگي‌هاي غذاي مصرفي را حق مصرف كننده مي‌دانند در حالي‌كه مخالفان معتقدند برچسب‌گذاري هزينه‌بر است و نهايتاً منجر به رد محصول از طرف مصرف كننده مي‌گردد. اين مقاله درصدد است به جنبه‌هاي گوناگون برچسب‌گذاري مواد غذايي تراريخته بپردازد.

Since 1990s genetically modified foods began to appear in the market place. The most common genetically modified products are soy bean, corn, cotton and canola and the most important genetically modified characteristics are herbicide tolerance and insect resistance. Worries about safety of genetically modified foods led to establishment of labeling rules. Since 1997 based on regulations of European Committee, labeling policy of genetically modified foods has been developed. Those in favor of labeling emphasize consumerʹs right to know what is in their foods. The majority of opponents believe labeling has high cost and eventually will lead to rejection of genetically modified foods by consumers. This article talks about different aspects of labeling for genetically modified foods.