مقايسه شخصيت‌هاي قصه‌هاي عاميانه ايراني و داستان‌هاي هانس كريستين اندرسن

A Comparative Study of Characterization in Persian Folktales and Hans Christian Andersenʹʹs Stories

نويسندگان اين مقاله برانند تا تيپ‌هاي به كار رفته در قصه‌هاي عاميانه شفاهي ايراني و داستان‌هاي هانس كريستين اندرسن را با يكديگر مقايسه كنند. براي توضيح بهتر اين موضوع در اين داستان‌ها به مسايلي همچون، اخلاق، اراده شخصيت‌ها در برابر قضا و قدر الهي و سيماي شخصيت‌هاي زن نيز پرداخته مي‌شود. مقاله پيش رو به نتايج زير مي‌رسد: اول، هم محتوا و هم شخصيت‌هاي داستان‌هاي هانس كريستين اندرسن بيشتر از داستان‌هاي ايراني اخلاق‌مدارند. دوم، شخصيت‌هاي اندرسن بسيار بيشتر از تيپ‌هاي قصه‌هاي ايراني با مسيله مرگ روبرويند. سوم، چهره منفي زن در داستان‌هاي ايراني به مراتب نمود بيشتري دارد. چهارم، در داستان‌هاي اندرسن، خواننده افزون بر انسان، حيوان و عناصر طبيعي، واداشته مي‌شود تا با طيف وسيعي از اشيا نيز همزادپنداري كند. بر خلاف داستان‌هاي ايراني كه تاريخ دقيقي براي خلق آنان ذكر نشده است، اندرسن داستان‌هاي شفاهي مردم سرزمين خود را در قرن نوزده و زماني مقارن با گسترش مكتب رمانتيسم به رشته تحرير درآورده؛ مسيله‌اي كه در ايجاد اين تفاوت‌ها بي‌تاثير نبوده است.

The authors of this article aim to compare character types in Persian oral folktales and Hans Christian Andersen’s fairytales. For a better clarification of this topic, the authors address issues such as morality, character’s will, and the portrayal of women in these stories. This paper comes to the following conclusions: First, both the content and the characters in Hans Christian Andersen’s tales follow the moral codes of the middle class. Second, Andersen’s characters confront death more often than the character types in Persian Folktales. Third, there are by far more anti-heroines in Persian folktales. Fourth, in Andersen’s tales, in addition to humans, animals, and growing plants as character types, the reader is persuaded to sympathize with a wide range of objects. Unlike Persian tales for which no exact date of creation has been mentioned, Andersen has appropriated the oral folktales of his nation in the nineteenth century, contemporary to the rise of Romanticism in Denmark; a fact central to explaining these dissimilarities.