تاثير سه روش همزمان سازي فحلي اوسينك، پره سينك+ اوسينك و سيدر+ اوسينك روي باروري گاوهاي شيري

Effect of three methods of estrus synchronization :ovsynch, CIDR+ovsynch and presynch+ovsynch on the fertility of dairy cows

چكيده اين مطالعه به منظور بررسي اثر بكارگيري سيدر و روش پره سينك به همراه برنامه اوسينك بر روي نرخ آبستني گاوهاي ماده انجام گرفت. همچنين اثر برخي عوامل موثر بر روي نرخ آبستني گاوها از جمله تيمار، مرحله شيرواري، ركورد شير ماهيانه و دماي محيط مورد مطالعه قرار گرفت. گاوهاي موجود در سه گروه آزمايشي اوسينك(40n=)، پره سينك + اوسينك(40n=) و سيدر + اوسينك(33n=) از نظر ميزان غلظت متابوليت‌هاي خوني و اثر آنها روي آبستني نيز مورد مقايسه قرار گرفتند، در اين طرح گروه اوسينك بعنوان كنترل بود. در زمان تلقيح ml5 خون به وسيله لوله هاي ونوجكت بدون ماده ضد انعقاد از وريد دمي گاوها گرفته شد و سرم خون ها پس از جداسازي توسط سانتريفيوژ در فريز در دماي 20- درجه سانتي گراد تا زمان آزمايش نگهداري گرديد. براي اين مقايسه از دو مدل زير استفاده شد: در مدل اول با استفاده از رويه GLM نرم‌افزار SAS 9.1 اثر تيمار، مرحله شيرواري، ركورد شير ماهيانه و دماي محيط بر روي متابوليت‌هاي خوني آناليز و بررسي شد كه در اين ميان تنها اثر ركورد شير ماهيانه با سطح احتمال 05/0 > P بر روي گلوكز سرم خون معني‌دار شد. دماي هوا و مرحله شيرواري با سطح احتمال 01/0 > P بر روي بتاهيدروكسي بوتيرات سرم خون اثر كاملاً معني‌داري داشتند. اثر تيمار و دماي هوا با سطح احتمال 01/0 > P بر روي استروژن سرم خون كاملاً معني‌دار و اثر ركورد ماهيانه نيز با سطح احتمال 05/0P < معني‌دار شدند. شكم زايش و ميزان توليد شير ساليانه بر روي هيچكدام از متابوليت‌ها اثر معني‌داري نداشتند. در مدل دوم با استفاده از رگرسيون لجستيك اثرات متغيرهاي مربوط به حيوان و متابوليت‌هاي اندازه‌گيري شده، بر روي آبستني مورد آناليز قرار گرفت كه از بين عوامل موثر تنها اثر غلظت گلوكز سرم خون (01/0 < P) و اثر غلظت بتاهيدروكسي بوتيرات سرم خون (05/0 < P) معني‌دار بودند. به اين معني كه به شرط ثابت بودن ساير عوامل، با افزايش يك واحد غلظت گلوكز سرم خون، احتمال تبديل غير آبستني به آبستني 03/0 واحد افزايش و با افزايش يك واحد غلظت بتاهيدروكسي بوتيرات سرم خون احتمال تبديل آبستني به غير آبستني 22/0 واحد افزايش مي‌يابد. نرخ آبستني در روش پره سينك + اوسينك نسبت به روش اوسينك (22/4%) و نسبت به روش سيدر + اوسينك (58/12%) بالاتر بود، كه باعث افزايش تعداد دامهاي آبستن در طول يك سال مي‌شود. با توجه به نتايج اين تحقيق مي‌توان پيشنهاد كرد كه برنامه‌ پره سينك + اوسينك روش مناسبي جهت مديريت توليد مثل و افزايش توليد است.

Abstract This study was performed to study the effect of using CIDR and presynch method with ovsynch program on the pregnancy level of dairy cows. Cows were allocated to three groups ovsynch(control, n=40), presynch+ovsynch(n=40) and CIDR+ovsynch(n=33). They were compared to the rate of blood metabolite concentrations and their effects on pregnancy rate. At the time of insemination 5 ml blood was taken with venoject tubes without anticoagulant, and achieved blood sera were frozen at -20 c? to test. Achieved Data were analyzed following two models: In the first model using software GLM procedure SAS 9.1, were analyzed the effects of treatment, stage of lactation, milk record monthly and ambient temperature effect on measured blood metabolites. Effect of milk record monthly with probability level (P < 0.05) on blood serum glucose was significant and effects of environmental temperature and stage of lactation on blood serum BHBA were quite significant (P < 0.01). Effects of treatment and ambient temperature on blood serum estrogen were quite significant ( P < 0.01) and monthly records of milk had a significant effect (P < 0.05). Parity and annual milk production had no significant effects on any of the blood metabolites. In the second model using logistic regression, effects of variables related to animal and measured metabolites on pregnancy were analyzed. Blood serum glucose concentration (P < 0.01) and blood serum BHBA concentration (P < 0.05) were significant. This means that condition of constant other factors, one unit increasing in serum glucose concentration increase 0.03 units possibility of conversion non-pregnancy to pregnancy and one unit decreasing in serum concentration of BHBA increases 0.22 units possibility of conversion non-pregnancy to pregnancy. Pregnancy rate in presynch+ovsynch program was higher than ovsynch program and CIDR+ovsynch program (4.22%, 12.85%) respectively, which increased the number of pregnant animal in one year. According to the results of this study could be suggested that the presynch+ovsynch program is appropriate method for managing cattle reproduction and increasing production.