مقابله با بيابان‌زايي با تاكيد بر توانايي مناطق بياباني

Combating with Desertification Process by an emphasis on Capabilities of Desert Areas (Case Study: Isfahan Province

دانستن درباره بيابان‌هاي ايران از آن حيث اهميت دارد كه شرايط جغرافيايي و اقليمي بيابان خود به خود، هيچ‌گاه رو به گسترش نبوده و نيست. آنچه بيابان‌ها را گسترش مي‌دهد رابطه‌اي است كه از نظر طبيعي مناطق بياباني با محيط پيرامون خود دارند. تخريب منابع آب و خاك و بويژه پوشش گياهي در مناطق كمربندي بيابان‌هاي ايران، شرايطي را فراهم آورده كه بيابان زايي و گسترش آنها را در حاشيه بيابان‌ها سبب شده و تشديد مي‌كند. از اين روي اين بخش تحت تاثير دگرگوني‌هاي اجتماعي و اقتصادي حداقل يك قرن اخير به سوي وضعيتي بحراني پيش رفته و روز به روز به وسعت آن افزوده مي‌شود. اين تحقيق به روش اسنادي و با تحليل داده‌هاي موجود در بوم‌هاي بياباني استان اصفهان با هدف معرفي پديده بيابان زايي در اين استان و راهكارهاي مقابله با آن با استفاده از قابليت‌هاي موجود اين مناطق همچنين معرفي استعدادها و توانايي‌هاي قابل بهره‌برداري اين مناطق از جمله اكوجهانگردي، و ژيوجهانگردي و جهانگردي ورزشي انجام گرفته است. نتيجه اين‌كه اگرچه شرايط شكننده اكولوژيك مناطق بياباني را بايد به عنوان يك واقعيت پذيرفت، اما صرف نظر از اين واقعيت از لحاظ طبيعي و همچنين از جنبه‌هاي اجتماعي و فرهنگي جلوه‌هاي خاصي را نظير تنوع شرايط اقليمي، اجتماعات عشايري، روستايي، اشكال متنوع زندگي كوچ نشيني و يكجا نشيني و گوناگوني فرهنگي به وجود آورده است كه مي‌توان با مديريت سرزمين علاوه بر ايجاد بستر توسعه پايدار از اين منابع به نحو مطلوب استفاده كرد.

Although the geographic and climatic conditions of the desert itself is not really growing, knowing about the Iranian desert is important. What expands the deserts is the relationship of the desert areas with of the natural environment itself. Degradation of water resources, soil and especially vegetation in the desert belt of Iran provided conditions caused desertification and their spread on the fringes of deserts and can intensify it. These affected by the social and economic transformations in recent century and go into the critical situation and every day it is added to the extent. Since 40 years ago, at least 20% of forestry lands, its mountains slops degrade and has provided the background for the development of desert conditions. Although the fragile ecological conditions and natural desert areas should be accept as a fact, but regardless of this fact, natural, social and cultural aspects create the special effects. Diversity of climate, communities, tribal, rural, nomadic life, and together the diverse forms of cultural diversity in light of contemporaneous can be seen. The Iranian plateau involves the mountain of Sahand to Damavand and Dena to Taftan, provides the context for economic, social and cultural development which has immense potential in the heart of nature, threats can be turned into opportunities.